27 września siły zbrojne Azerbejdżanu rozpoczęły ofensywę w zajmowanym od ćwierćwiecza przez siły ormiańskie Górskim Karabachu. Game changerem konfliktu okazały się będące w azerskim arsenale bezpilotowe statki powietrzne produkcji tureckiej i izraelskiej.
Nakładem wydawnictwa Fronda ukazała się w tym roku książka autorstwa Tymoteusza Pawłowskiego Sowieci nie wchodzą. Polacy mogli wygrać w 1939 roku. Fakty, a nie historia alternatywna. Redakcja „Techniki Wojskowej Historia” zwróciła się do mnie z prośbą o jej zrecenzowanie.
We wrześniu 1939 roku Wojsko Polskie doznało w walce z Wehrmachtem nagłej i gwałtownej klęski. Ta klęska, tak szybka i upokarzająca, dla osób niezaznajomionych dobrze z kwestiami wojskowymi i gospodarczymi, była wówczas szokiem. Ale dla specjalistów nie stanowiła zaskoczenia. Niemiecka przewaga ilościowa i jakościowa była bowiem przytłaczająca.
W wyniku klęski III Rzeszy Sowieci wzięli do niewoli wielu prominentnych oficerów i generałów Wehrmachtu, lub dzięki współpracy z aliantami uzyskali możliwość dostępu do innych, gdy znajdowali się w gestii Amerykanów czy Brytyjczyków. Dla wojskowych RKKA najważniejsi byli oczywiście generałowie wojsk lądowych III Rzeszy...
Już 13 września sztab XIX KA generała Guderiana opracował rozkaz do ataku na Brześć. Główną siła uderzeniową miała być 3. i 10. DPanc oraz 20. DP. Osłonę szturmu miała zapewnić ponownie przydzielona korpusowi 2. DP. Zaopatrzenie w amunicje, paliwo oraz żywność było na dobrym poziomie. Jednak drogi jego dowozu do głównej bazy zaopatrzeniowej...
Funkcjonowanie artylerii motorowej Wojska Polskiego w pierwszej połowie lat trzydziestych ubiegłego wieku to nadal słabo zbadana dziedzina historii naszej wojskowości. Temat ten, wobec dominującego zainteresowania rolą czołgów rozpoznawczych TK oraz czołgów lekkich Vickers Mk E i 7TP, wywoływany jest sporadycznie...
O niemieckich czołgach z okresu II wojny światowej napisano już bardzo wiele. Niektórzy sądzą nawet, że wszystko. Jak się jednak okazuje, na światło dzienne wciąż wychodzą materiały, które odsłaniają kulisy wydawałoby się dogłębnie poznanych i opisanych historii gąsienicowych wozów bojowych zbudowanych w III Rzeszy.
W godzinach przedpołudniowych 2 września 1939 roku w zasadzce w Kłoniszewie dyżur w kabinach PZL-i pełnili ppor. pil. Marian Trzebiński oraz kpr. pil. Jan Malinowski. Na stogu siana mechanicy z lornetkami lustrowali niebo w poszukiwaniu niemieckich samolotów. W pewnym momencie dali znak dowódcy klucza, że mają startować.
Najdłuższą serię okrętów podwodnych zbudowanych podczas I wojny światowej w stoczniach niemieckich tworzyły jednostki typu UB III. Kolejne miejsce na liście zajęły U-Booty typu UC II – w latach 1916–1917 do służby we Flocie Cesarskiej weszły 64 takie okręty. Były to stawiacze min, które początkowo widziano jako ich główny oręż.
Najskuteczniejszym żołnierzem Panzertruppen z lat II wojny światowej okazał się Kurt Knispel. To właśnie na jego konto zapisanych zostało najwięcej zniszczonych czołgów przeciwnika. Pomimo tego, że był asem asów, jego postać wciąż pozostaje w cieniu Wittmanna, Cariusa czy nawet Feya.
W 1967 roku do służby wcielono ostatni z tuzina trałowców projektu 206F. W tym czasie prowadzono już studia teoretyczne nad przyszłością broni minowej i potrzebami rozwoju sił przeciwminowych nowego pokolenia.
W ostatnich tygodniach, media, w tym i branżowe, poświęciły dość dużo miejsca doniesieniom dotyczącym ostatniej odsłony konfliktu w Górskim Karabachu. Dość dużo miejsca poświęcono przy tym stratom ponoszonym przez ormiańską obronę przeciwlotniczą. Przy czym były to dość często informacje utrzymane w sensacyjnym tonie...
Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia w Zielonce od ponad dwóch lat pracuje nad własnym projektem przeciwpancernego pocisku kierowanego nowej generacji. Praca badawcza rozwija się obiecująco i już niedługo nasza armia mogłaby otrzymać cały system dedykowany różnym nosicielom i oparty tylko na dostawach oraz serwisie krajowym.
W okresie ostatnich dwóch dekad na potrzeby Marynarki Wojennej RP pozyskano zaledwie 9 okrętów, z czego tylko dwa nowe, przy jednoczesnym wycofaniu ze służby 53 jednostek! W 2000 roku średnia wieku 97 eksploatowanych okrętów wynosiła 20 lat, natomiast w 2020 roku na stanie pozostają 53 jednostki, których średni wiek to 34 lata.
Biuro Konstrukcji i Budowy Maszyn im. Aleksandra A. Morozowa wraz z zakładem im. Wiaczesława A. Małyszewa stanowiły jeden z najbardziej awangardowych ośrodków projektowania i produkcji czołgów w byłym ZSRR. Przez dekady rozwoju i produkcji radzieckiej broni pancernej powstawały tam nie tylko czołgi rodzin T-64 czy T-80UD, ale...
Air Force Global Strike Command to pełna nazwa stosunkowo nowej, powstałej w 2009 roku formacji, wchodzącej w skład Sił Powietrznych USA. Mimo „młodego wieku” pełni ona kluczową rolę nie tylko w obrębie tego rodzaju sił zbrojnych, ale w całym systemie bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych.
Wydarzenia roku 1941 roku spowodowały, że w Regia Aeronautica bardzo wysoko oceniono nową specjalność, jaką dla Włochów było lotnictwo torpedowe. Sztab Generalny Królewskiego Lotnictwa nakazał przekształcić w jednostki torpedowe aż trzy Stormi (pułki) bombowe: 7°, 32° i 46°.
W czerwcu 1941 roku dwupłatowe samoloty myśliwskie były już poważnym anachronizmem. Mimo tego były jeszcze dość licznie reprezentowane w lotnictwach państw na kilku kontynentach. W Europie stanowiły część wyposażenia sił powietrznych Bułgarii, Hiszpanii, Irlandii, Słowacji, Szwecji i Węgier.
Zanim polscy wojskowi mieli okazję zapoznać się z prototypem szwedzkiej armaty warto pamiętać, że jeszcze pod koniec lat dwudziestych konstruktorzy Zakładów Starachowickich przystąpili do przygotowywania własnego projektu armaty przeciwlotniczej, opisywanej wtedy jako "działko do zwalczania celów powietrznych".
12 listopada 1929 roku szef Departamentu Zaopatrzenia Inżynierii, płk Tadeusz Kossakowski, wystąpił z wnioskiem dotyczącym utworzenia samodzielnej grupy pancerno-motorowej. Zainicjowało to trwający dekadę okres prób i doświadczeń, prowadzonych z wykorzystaniem całej gamy różnorodnego sprzętu silnikowego.
