Air Force Global Strike Command to pełna nazwa stosunkowo nowej, powstałej w 2009 roku formacji, wchodzącej w skład Sił Powietrznych USA. Mimo „młodego wieku” pełni ona kluczową rolę nie tylko w obrębie tego rodzaju sił zbrojnych, ale w całym systemie bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych.
Wydarzenia roku 1941 roku spowodowały, że w Regia Aeronautica bardzo wysoko oceniono nową specjalność, jaką dla Włochów było lotnictwo torpedowe. Sztab Generalny Królewskiego Lotnictwa nakazał przekształcić w jednostki torpedowe aż trzy Stormi (pułki) bombowe: 7°, 32° i 46°.
W czerwcu 1941 roku dwupłatowe samoloty myśliwskie były już poważnym anachronizmem. Mimo tego były jeszcze dość licznie reprezentowane w lotnictwach państw na kilku kontynentach. W Europie stanowiły część wyposażenia sił powietrznych Bułgarii, Hiszpanii, Irlandii, Słowacji, Szwecji i Węgier.
Zanim polscy wojskowi mieli okazję zapoznać się z prototypem szwedzkiej armaty warto pamiętać, że jeszcze pod koniec lat dwudziestych konstruktorzy Zakładów Starachowickich przystąpili do przygotowywania własnego projektu armaty przeciwlotniczej, opisywanej wtedy jako "działko do zwalczania celów powietrznych".
12 listopada 1929 roku szef Departamentu Zaopatrzenia Inżynierii, płk Tadeusz Kossakowski, wystąpił z wnioskiem dotyczącym utworzenia samodzielnej grupy pancerno-motorowej. Zainicjowało to trwający dekadę okres prób i doświadczeń, prowadzonych z wykorzystaniem całej gamy różnorodnego sprzętu silnikowego.
Powstanie wywołane przez dowództwo Armii Krajowej 1 sierpnia 1944 roku w Warszawie od początku znalazło się w wojskowej i politycznej izolacji. Armia Czerwona, która choć starała się w kolejnych tygodniach zdobyć miasto, otrzymała jednocześnie z Moskwy zakaz udzielania pomocy powstańcom.
Porażka 163.Dywizji Strzelców pod Suomussalmi z całą pewnością była ciosem zarówno dla dowództwa 9.Armii, jak i Kwatery Głównej Naczelnego Dowództwa Armii Czerwonej (Stawka Gławnowo Komandowanija Krasnoj Armii), a której głównym zadaniem było koordynowanie działań w wojnie z Finlandią.
Porównanie techniki wykorzystywanej po obu stronach jest ważną częścią analizy każdej bitwy epoki nowożytnej i późniejszej. W bitwie jutlandzkiej kwestie techniczne do dzisiaj wzbudzają znaczne kontrowersje i są tematem wielu dyskusji. Dlatego też warto przyjrzeć się kilku najważniejszym aspektom technicznym tego starcia.
Po wojnie sześciodniowej względny spokój na Bliskim Wschodzie utrzymywał się przez niespełna dwa lata. W 1969 roku doszło do intensyfikacji incydentów, które w połowie roku przerodziły się w tzw. wojnę na wyczerpanie. W tym okresie ponownie rozbłysła gwiazda Szachaków, których piloci wzięli na siebie ciężar walk powietrznych z...
Kubań to pierwszy rejon walk, nad którym po stronie radzieckiej wzięło udział kilka pułków myśliwskich uzbrojonych w amerykańskie i brytyjskie myśliwce przekazane w ramach umowy lend-lease. Użycie Airacobr z 16. GIAP oraz 45. i 298. IAP stało się wkrótce powszechnie znane, ale szczegóły działalności bojowej 57.
Rozległość obszaru Związku Radzieckiego sprawia, że istnieje zapotrzebowanie na środki do jego badań. Znaczące miejsce wśród nich zajmowały samoloty fotogrametryczne, szczególnie potrzebne w rejonach Syberii i Dalekiego Wschodu. W latach 50. stosowano odpowiednie modyfikowane pasażerskie Li-2, Ił-12 oraz Ił-14.
Śmigłowiec bojowy Airbus Helicopters Tiger (Tigre) powstawał jako wyspecjalizowana maszyna przeciwpancerna. Zmiana środowiska bezpieczeństwa światowego i wyzwania pola walki spowodowały, że ostatecznie powstał uniwersalny śmigłowiec bojowy. Maszyna uczestniczyła już w kilkunastu operacjach bojowych i można...
Oman nie jest zaliczany do regionalnych potęg wojskowych na Bliskim Wschodzie i nie angażuje się w lokalne konflikty. Stopniowo rozbudowywane i modernizowane Królewskie Siły Powietrzne Omanu nie są zbyt liczne w porównaniu z sąsiednimi krajami, ale dysponują obecnie bardzo nowoczesnym wyposażeniem i infrastrukturą.
Sokoły to dobrzy lotnicy, są jednak wśród nich osobniki, które nie opuszczają gniazda. Podobny los spotkał dwa śmigłowce W-3A Sokół zbudowane przez Wytwornię Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Świdnik”, które nie opuściły zakładu, w którym powstały.
Turecki bezzałogowiec bojowy Bayraktar TB2 zwrócił na siebie powszechną uwagę dzięki szerokiemu wykorzystaniu w trwających obecnie konfliktach zbrojnych. Wystarczy wspomnieć, że tylko w 2020 roku, drony TB2 dały o sobie znać podczas wojny w Libii, Syrii i Górskim Karabachu.
Nie licząc udoskonalonego typu 212, okręty podwodne typu 214 są obecnie najnowszymi jednostkami tej klasy budowanymi w Niemczech. Z założenia miały stanowić podstawę sił podwodnych rodzimej Deutsche Marine, jednak koniec tzw. zimnej wojny spowodował, że ostatecznie stały się jednostkami stricte eksportowymi.
Ostatnie miesiące przyniosły szereg informacji dotyczących obecnie użytkowanych lub przyszłych maszyn rozpoznawczych brytyjskich Królewskich Sił Powietrznych (RAF). Z jednej strony jest to związane z kolejnymi etapami wdrażania nowych systemów, takich jak Protector RG Mk 1 czy Poseidon MRA Mk 1...
Za jeden z najsprawniej modernizowanych obszarów Sił Zbrojnych RP w ostatnich latach uznaje się Wojska Rakietowe i Artylerii (WRiA). Łączna wartość najważniejszych umów na dostawy sprzętu wojskowego i amunicji, zawartych przez Inspektorat Uzbrojenia w latach 2012–2020 na rzecz WRiA, przekracza kwotę 12 mld PLN, a wydatki...
W programie Kurganiec-25, jak w soczewce ogniskuje się większość problemów z którymi boryka się rosyjski resort obrony i kompleks przemysłowy. Zmiana sytuacji gospodarczej, rozwój bazy technologicznej, ale też i zachodnie embargo na pewne komponenty oraz rozwój samych koncepcji użycia nowego bwp...
Oprócz znanych i docenianych na świecie radzieckich przeciwlotniczych kompleksów rakietowych, takich jak: S-75 Dźwina/Wołchow (na Zachodzie nazywanych SA-2), S-125 Newa (SA-3), czy S-300, konstruowano także inne, często bardzo zaawansowane, o których do dziś wiedzą nieliczni, gdyż...
