W latach 1941–1942 nad afrykańskim niebem walczył w szeregach Luftwaffe pilot, który przeszedł do legendy wojny na pustyni. W ciągu 18 miesięcy służby w Afryce Hans-Joachim Marseille odniósł 151 zwycięstw powietrznych, ustanawiając tym samym niepobity do końca wojny rekord zwycięstw powietrznych...
Myśliwiec przechwytujący Gloster Javelin znajduje się nieco w cieniu legend zimnowojennego RAF-u: Huntera i Lightninga. Przyczyn tego stanu rzeczy można szukać w trudnym dzieciństwie maszyny, zwanej przez pilotów Flatiron (pol. Żelazko).
Bombowiec strategiczny Miasiszczew M-4 był pierwszą radziecką maszyną zdolną przeprowadzić uderzenie na terytorium Stanów Zjednoczonych. Choć został zbudowany w ograniczonej liczbie egzemplarzy, które szybko wycofano z jednostek bojowych i przebudowano do roli powietrznych tankowców, stał się postrachem Ameryki.
Kawasaki Ki-102 był jednym z ostatnich typów samolotów wprowadzonych do uzbrojenia Lotnictwa Japońskiej Armii Cesarskiej przed zakończeniem drugiej wojny światowej. Jego geneza sięga 1942 r., kiedy rozpoczęto projektowanie następcy Ki-45 kai Toryū – dwusilnikowego myśliwca Ki-96.
Fairey Battle był jednym z przedstawicieli modnej w latach 20. i 30. kategorii jednosilnikowych lekkich bombowców. W okresie projektowania i budowy prototypu był bardzo nowoczesnym samolotem o wysokich osiągach. Jednak kilka lat później był już koncepcyjnie przestarzały i nie odpowiadał wymaganiom pola walki.
W latach 30. XX wieku Carstwo Bułgarii prowadziło z Polską ożywioną współpracę lotniczą, której rezultatem były zakupy samolotów bojowych PZL-24 i PZL-43 produkcji Państwowych Zakładów Lotniczych oraz szkolenie w naszym kraju kadr odbudowywanego bułgarskiego lotnictwa wojskowego.
Po zwycięskim blitzkriegu w Europie Zachodniej krążowniki pomocnicze Kriegsmarine zyskały nową drogę opuszczenia lub powrotu do Niemiec. Przez niemal dwa lata w kanale La Manche musiały się obawiać głównie min.
Nowatorski wynalazek, jakim było podwozie zaprojektowane i wykonane przez Waltera J. Christiego pod koniec lat dwudziestych, stanowiło niekwestionowany przełom w dziedzinie mechaniki. Trzecia dekada XX wieku upłynęła w dużej mierze pod znakiem prowadzonych prób adaptacji nowego, kołowo-gąsienicowego rozwiązania...
Analiza sukcesów niemieckiej Grupy Armii Południe i pozytywna ocena dotychczasowych działań Włoskiego Korpusu Ekspedycyjnego w Rosji (CSIR) już w październiku 1941 roku skłoniły Benito Mussoliniego do znacznego zwiększenia udziału Włoch w działaniach na froncie wschodnim.
Końcowe dni sierpnia 1942 roku przekonały ostatecznie poszczególne szczeble dowodzenia RKKA o beznadziejności walk na Donie w celu jego utrzymania po udanym sforsowaniu przez 6. Armię tydzień wcześniej. Zakotwiczenie XIV KPanc nad Wołgą na północnych obrzeżach Stalingradu całkowicie zmieniało sytuację operacyjną w całym rejonie bitwy stalingradzkiej...
Mimo licznych wad egzemplarzy pierwszych serii produkcyjnych wprowadzenie do linii samolotów Pe-2 teoretycznie zwiększało możliwości bojowe lotnictwa bombowego. Jednocześnie w porównaniu z dotychczasowym sprzętem, czyli z SB, był to samolot szybszy i dysponujący lepszą zwrotnością.
W 1933 roku w trakcie obrad komisji do spraw motoryzacji artylerii, poza wtedy bardzo aktualnym tematem, które z dział ciężkich – 105, 120 czy 155 mm – poddać motoryzacji, omawiano również kwestię mniejszych kalibrów. Choć przyznawano, że jednostką motoryzującą artylerię lekką powinien być 1. pam, pod wątpliwość poddawano już miejsce jego stacjonowania...
Samolot Arado Ar 234 przeszedł do historii jako pierwszy bombowiec napędzany turbinowymi silnikami odrzutowymi. Prototypy niemieckiej konstrukcji opracowano jako samoloty rozpoznawcze startujące z wózka startowego, ale po wprowadzeniu podwozia maszyna przeistoczyła się we wdrożony do produkcji seryjnej bombowiec...
Marynarka wojenna Kanady, od początku II wojny światowej walcząca u boku Royal Navy, była sojusznikiem gorliwym, ale mało przydatnym. Włączenie jej do operacji eskortowych w środkowej części północnego Atlantyku, wymuszone przez pojawianie się U-Bootów na coraz odleglejszych wodach, przyniosło Kanadyjczykom pierwszy sukces we wrześniu 1941 roku.
Tuż przed wybuchem I wojny światowej największe floty świata wprowadzały do służby coraz potężniejsze i bardziej zaawansowane technicznie okręty liniowe. Jednymi z nich były amerykańskie pancerniki typu New York, które w praktyce okazały się ostatnimi drednotami US Navy. Mimo iż uzbrojone były w armaty kalibru 356 mm...
W roku 1914 w dziale nekrologów w popularnym piśmie pt.: „Lotnik i Automobilista” informowano iż: (…) 400 ofiara lotnictwa. Porucznik rosyjski, Waksmuth, który niedawno zabił się spadłszy z hydroplanem „Sikorski Nr. 10” w pobliżu Libawy, nad morzem Bałtyckiem [pisownia zgodna z oryginałem relacji], zaokrąglił cyfrę 400 ofiar lotnictwa.
Nocą 21 grudnia 1935 roku, około godz. 1.20, Biuro Wydziału Holowniczo-Ratowniczego Spółki Akcyjnej „Żegluga Polska” zostało zaalarmowane wiadomością, iż na redzie portu w Gdyni tonie jakiś uszkodzony statek. Natychmiast wysłano dwa holowniki ratownicze „Ursus” i „Tur”, celem udzielenia pomocy, potem wysłano jeszcze holownik „Atlas”.
Wieloletnie poszukiwania doskonałego projektu uniwersalnego oceanicznego okrętu eskortowego doprowadziły do stworzenia czterech kolosów napędzanych reaktorami atomowymi. Koniec Związku Radzieckiego wydawało się przypieczętował ich los, teraz jednak tlą się szanse na przywrócenie dwóch z nich do służby.
Kolejny okres w dziejach PMW, to lata II wojny światowej. Kampania wrześniowa na Bałtyku, w której uczestniczyły okręty PMW trwała do 17 września – przez ten czas nie udało się zatopić ani jednego okrętu hitlerowskiego.
Przez wiele dziesięcioleci swojego istnienia, okręty podwodne były w zasadzie jednostkami nawodnymi, przystosowanymi do krótkotrwałego przebywania i prowadzenia działań pod wodą. Istotne zmiany w tej sferze przyniosły dopiero przemiany technologiczne po II wojnie światowej – przede wszystkim związane z wprowadzeniem napędu jądrowego
