18 lipca br. Polska Grupa Zbrojeniowa S.A. oraz Bell Helicopter z grupy Textron podpisały list intencyjny o współpracy w zakresie platform m.in. śmigłowca wielozadaniowego UH-1Y Venom. To kolejny krok w stronę zacieśnienia wzajemnych relacji biznesowych pomiędzy Polską Grupą Zbrojeniową i Bell Helicopter po tym, gdy w grudniu 2016 r. został podpisany list intencyjny o kooperacji dotyczącej śmigłowca szturmowego AH-1Z Viper.
Na podstawie podpisanego listu intencyjnego Polska Grupa Zbrojeniowa S.A. i Bell Helicopter będą prowadzić wspólne prace, mające na celu określenie możliwości pokrycia przyszłego zapotrzebowania Sił Zbrojnych RP na śmigłowce wielozadaniowe przez platformę UH-1Y Venom. Dokument dotyczy również potencjalnej współpracy przemysłowej i biznesowej w ramach programu pozyskania przez Siły Zbrojne RP śmigłowca uderzeniowego „Kruk”, ujętego w Planie Modernizacji Technicznej Sił Zbrojnych RP.
W toku kooperacji, której ramy zakreśla podpisany list intencyjny, Polska Grupa Zbrojeniowa i Bell Helicopter określą technologie mogące zostać objęte transferem technologii od amerykańskiego partnera do polskich spółek przemysłu obronnego, a także zakres prac produkcyjnych i serwisowych, które spółki z Grupy PGZ będą mogły wykonywać samodzielnie w przypadku zakupu przez Ministerstwo Obrony Narodowej śmigłowców szturmowych AH-1Z Viper oraz śmigłowców wielozadaniowych UH-1Y Venom.
Z przyjemnością informujemy, że 28 czerwca 2017 roku Instytut PIAP dostarczył kolejną partię 26 sztuk Lekkiego Robota Rozpoznawczego – model Robot Inżynieryjny 1507 dla Sił Zbrojnych RP. Roboty przekazane zostały razem z zestawem części zamiennych (ZCzZ) oraz zestawem obsługowo-naprawczym (ZON).
Kolejnym krokiem będzie przeszkolenie 35 operatorów, serwisantów i instruktorów w Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych we Wrocławiu.
Ostatnia dostawa BALSY przeprowadzona zostanie do końca czerwca 2018 roku.
Dla przypomnienia: dostawa 26 sztuk Lekkich Robotów Rozpoznawczych została zrealizowana jako jeden z etapów realizacji umowy pomiędzy Inspektoratem Uzbrojenia a Przemysłowym Instytutem Automatyki i Pomiarów PIAP na dostawę 53 kompletów inżynieryjnego robota wsparcia misji EOD/IED usuwania ładunków i materiałów niebezpiecznych kryptonim BALSA – Lekki Robot Rozpoznawczy (LRR).
30 czerwca br. na terenie jednostki wojskowej w Międzyrzeczu, w której stacjonuje 17. Wielkopolska Brygada Zmechanizowana im. gen. broni Józefa Dowbor-Muśnickiego, nastąpiło oficjalne przyjęcie na wyposażenie Sił Zbrojnych RP elementów pierwszego kompanijnego modułu ogniowego samobieżnego moździerza 120 mm „Rak” na podwoziu kołowym. To inauguracja cyklu dostaw sprzętu artyleryjskiego dla Sił Zbrojnych RP na podstawie umowy pomiędzy Inspektoratem Uzbrojenia MON i konsorcjum firm należących do Polskiej Grupy Zbrojeniowej: Huty Stalowa Wola S.A. (lider) oraz Rosomak S.A.
W uroczystości przekazania elementów pierwszego kompanijnego modułu ogniowego samobieżnego moździerza 120 mm „Rak” na podwoziu kołowym udział wzięli: Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Bartosz Kownacki, Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych gen. dywizji Jarosław Mika, Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych gen. dywizji Sławomir Wojciechowski, Dyrektor Departamentu Zwierzchnictwa nad Siłami Zbrojnymi w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego gen. brygady Jarosław Kraszewski, Szef Inspektoratu Uzbrojenia płk Dariusz Pluta, Dyrektor Departamentu Polityki Zbrojeniowej MON płk Karol Dymanowski, Prezes Zarządu Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A. Błażej Wojnicz oraz Prezes Zarządu Huty Stalowa Wola S.A. Bernard Cichocki.
Dwusilnikowy bombowiec P1Y Ginga został skonstruowany w latach 1940–1942 w arsenale Kūgishō. Był pierwszym przedstawicielem zupełnie nowej kategorii samolotów w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej – lądowych bombowców nurkujących. Produkcja seryjna rozpoczęła się jesienią 1943 r.
Wraz z wprowadzeniem do produkcji seryjnej przez Związek Radziecki nowych wariantów MiG-a-21 siły powietrzne Stanów Zjednoczonych oraz amerykański Departament Obrony (Department of Defense) wyraziły zainteresowanie powstaniem następcy lekkiego samolotu myśliwskiego Northrop F-5A Freedom Fighter.
Koniec wojny domowej dla floty okazał się dość smutny. Chociaż większość okrętów, odziedziczonych przez bolszewików na Bałtyku z cesarskiej Floty Bałtyckiej ocalała z wojennej pożogi, ich stan był godny pożałowania. Nowa władza nie posiadała środków na ich modernizację i wyremontowanie...
Na początku stycznia 1944 roku batalion dowodzony przez ppłk. Harry’ego W. Sweetinga znajdował się w rejonie Santa Agata Di Gotto, dowódca otrzymał rozkaz, aby skierować się do Mignano, został bowiem przydzielony do Task Force Allen (wraz z 753. Batalionem Czołgów). 10 i 11 stycznia czołgi kompanii B wraz z załogami kompanii B z 753. Batalionu Czołgów...
Przygotowania do obrony powietrznej stolicy podjęto w 1937 roku. Wiązały się one z powołaniem przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Inspektoratu Obrony Powietrznej Państwa 4 lipca 1936 roku, o dość ograniczonych kompetencjach. Na jego czele najpierw stał gen. dyw. Gustaw Orlicz-Dreszer, a po jego tragicznej śmierci...
B-24 Liberator był najliczniej produkowanym amerykańskim samolotem wojskowym w całej dotychczasowej historii. Do dziś pozostaje jednym z najbardziej znanych bombowców z okresu II wojny światowej. Liberatory latały nad Atlantykiem, Europą, Morzem Śródziemnym, północną Afryką, Pacyfikiem, Chinami i Azją Południowo-Wschodnią.
Samolot C-130E od ośmiu lat stanowi filar polskiego transportu lotniczego, zapewniając nam możliwość swobodnego operowania nawet w tak odległych rejonach jak Afryka czy Kuwejt. Pomimo znacznego zużycia i wieku samolotów przekraczającego 40 lat załogom i personelowi technicznemu udaje się zachować maszyny w należytej sprawności...
Jedną z domen światowych mocarstw stanowił intensywny rozwój lotnictwa strategicznego, ktore stało się ważną częścią triady atomowej oraz arsenału odstraszania. Począwszy od połowy lat 40., kiedy ten rodzaj lotnictwa zaczął nabierać znaczenia, w Związku Radzieckim Lotnictwo Dalekiego Zasięgu, tj. Dalnaja Awiacja...
Pierwsza wojna światowa dała asumpt do wydzielenia dwóch klas czołgów: szybkich i obdarzonych dużymi zdolnościami manewrowymi czołgów lekkich oraz potężnie opancerzonych i silnie uzbrojonych czołgów ciężkich, mających zapewnić im wsparcie ogniowe lub samodzielnie przełamywać linie umocnień przeciwnika.
Pierwsza ukompletowana włoska dywizja spadochronowa – 185. Divisione Paracadutisti Folgore – miała przejść chrzest bojowy podczas ataku sił osi na Maltę (Operacja „C3”). W międzyczasie zmieniła się jednak sytuacja strategiczna w basenie Morza Śródziemnego. Pod koniec czerwca 1942 roku upadł Tobruk.
