Niszczyciel ORP "Orkan 1942-1943 - Tadeusz Kondracki
TADEUSZ KONDRACKI: BARWA l BROŃ NISZCZYCIEL ORP „ORKAN" 1942-1943
ILUSTRACJE BARWNE: ARNOLD BULCZYŃSKI
Wyd.1994, seria Barwa i Broń nr 9
Pamięci poległych na O R P „Orkan" pracę tę poświęcam autor 8 października 1943 roku: roku przełomowego w dziejach Bitwy o Atlan- tyk, w walce z nieprzyjacielem zatonął ORP „Orkan". W czasie swej niespełna rocznej służ- by pod biało-czerwoną banderą okręt przebył ogółem 53 tysiące mil morskich, przeprowadził 18 patroli operacyjnych, odbył 15 walk z okrętami podwodnymi i 18 walk z lotnictwem wroga, osłaniał 20 konwojów... l właśnie w osłonie konwoju S.C. 143, w walce z - usiłującymi dopaść statków transportortowych - U-bootami zatonął, przed świtem 8 października 1943 roku... Stało się to na północnym Atlantyku, na południe od Islandii, w pozycji 56°08'N i 27°05'W (wg danych niemieckich 56°30'N i 26°26'W). W następstwie storpedowania i zato- nięcia „Orkana" zginęło około 200 ludzi, w tym 178 Polaków, co stanowi około 45 procent wszystkich strat bojowych Polskiej Marynarki Wojennej na Zacho- dzie! Była to największa jednorazowa strata poniesiona przez naszą flotę w latach II wojny światowej. Na „Orkanie" poległo więcej oficerów, podoficerów i marynarzy PMW niż w następstwie zatonięcia wszystkich pozostałych pięciu naszych okrętów, utraconych w walkach na Zachodzie w latach 1939- 1945. Dramat „Orkana" może być porównywa- ny jedynie z tragedią „Orła", na którym zginęła cała, 60- osobowa załoga.