W odległej już przeszłości, w latach 80., czołgi T-80 stanowić miały podstawę radzieckich wojsk pancernych. Niepodległa Rosja i jej armia odwróciła się od tej rodziny, uznając, że przyszłość oparta zostanie o wozy T-72/T-90. Kilka planów jednak nie powiodło się, środków finansowych petrogigant także nie ma nieograniczonych, a dywizji chciano stworzyć więcej.
W Siłach Zbrojnych RP od dziesięcioleci używane są lekkie terenowe samochody medyczne. Samochody te niegdyś, do przełomu stuleci, należały do kategorii tonażowej lekkiej – do 3500 kg dopuszczalnej masy całkowitej – UAZ 469 i krajowy Honker. Już w tym stuleciu w tej klasie sprzętu pojawiły się podwozia cięższe...
W wojnie przeciwko Ukrainie wojska rosyjskie (oczywiście mowa nie tylko o Siłach Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, ale również o Rosgwardii, czyli Federalnej Służbie Wojsk Gwardii Narodowej) stosują bardzo szerokie spektrum pojazdów opancerzonych. Oprócz konstrukcji tradycyjnych dla radzieckiej, a później i rosyjskiej doktryny zastosowania...
W 1931 roku w zakładach Landsverk opracowano projekt drezyny motorowej L 320. Uzbrojenie miało się składać z czterech karabinów maszynowych zamontowanych po dwa w obu końcach wagonu z polem ostrzału 180°. Dodatkowo na stropie wagonu znajdowały się dwie stożkowe wieże bojowe z karabinem maszynowym i działkiem oraz centralnie usytuowanej wieży obserwacji okrężnej.
Transporter czołgów M19, składający się z ciągnika balastowego M20 (Diamond T 980/981) i 12-kołowej przyczepy M9, powstał jako wynik kilku pozornie niezwiązanych ze sobą czynników. Pierwszym była dostrzeżona pod koniec lat 30. przez Brytyjskie Ministerstwo Wojny niewystarczająca liczba transporterów czołgów, drugim brak...
Czołg podstawowy T-80 jest pierwszym na świecie masowo produkowanym wozem tej klasy napędzanym silnikiem turbinowym i jednocześnie oddzielną gałęzią rozwoju charkowskich T-64, dysponujących takim napędem, ale innym podwoziem. Uzbrojeniem i siłą ognia T-80 ogólnie również odpowiadał wozom T-64 i T-72.
Wprowadzenie na stan posiadania Sił Zbrojnych RP czołgów nowej generacji, szczególnie rodziny Abrams, niesie za sobą wiele wyzwań, w tym także w szeroko pojętej sferze ich wsparcia i zabezpieczenia logistycznego. O ile w kwestii przerzutu tych relatywnie ciężkich maszyn, o masie – w zależności od wersji – nawet około 70 ton...
Nagrodą w ogłoszonym w 1923 roku przez włoskie Ministerstwo Wojny konkursie na traktor artyleryjski o całkowitej adhezji, przeznaczony do holowania ciężkich dział polowych po wszelkich terenach była kwota 200 000 lirów. Do współzawodnictwa stanęły wspomniane firmy: Fiat, Breda i Pavesi.
Przeciwlotniczy zestaw rakietowy 9K33 Osa stworzono w celu ochrony przed atakami z powietrza licznych dywizji strzelców zmotoryzowanych armii radzieckiej. Główną ideą kompleksu jest prostota, niewysoka cena, mniejszy zasięg w porównaniu z zestawem Kub przeznaczonym dla dywizji pancernych, ale z kolei autonomia, wyższa mobilność...
Historia użycia w polskich siłach zbrojnych radzieckich kierowanych przeciwlotniczych systemów rakietowych nieuchronnie zbliża się ku końcowi. Warto więc wrócić do samych początków i przybliżyć dwa pierwsze systemy – Dwina i Wołchow – od których wszystko się zaczęło.
Jednym z najpopularniejszych gąsienicowych pojazdów opancerzonych używanych podczas wojny rosyjsko-ukraińskiej przez obie strony konfliktu jest pływający ciągnik MT-LB. Został zaprojektowany i wyprodukowany w Charkowskiej Fabryce Traktorów, ponadto wytwarzano go na podstawie licencji w Bułgarii oraz Polsce.
Na początku 1937 roku czołgi D1 wchodzące w skład trzech batalionów były jedynymi nowoczesnymi czołgami piechoty na stanie armii francuskiej. Produkowane w latach 1931–1935 pojazdy odstawały już jednak jakością jak na ówczesne standardy. D1 był czołgiem opracowanym jako następca Renault FT jednak wyprodukowano zaledwie 160 sztuk...
Bojowy wóz piechoty BMP-1 miał i szczególnie w XXI wieku ma szereg wad, wśród których do głównych zalicza się niską skuteczność pokładowego uzbrojenia oraz słabą ochronę. Nie zmienia to faktu, że wykorzystywany był w takich ilościach, że przez dekady stanowił bazą dla wielu projektów modernizacyjnych.
W 1983 roku do eksploatacji w armii brytyjskiej przyjęto czołg, który po kilku latach służby określano jako Challenger 1. Już w 1986 roku zaczęto bowiem myśleć o jego następcy, przyjętym do uzbrojenia 12 lat później jako Challenger 2. Jego staż w armii okazał się dłuższy niż poprzednika, eksploatowanego do 2001 roku.
Istniejąca przed laty brazylijska firma Engesa produkowała m.in. różne typy i warianty kołowych wozów opancerzonych. Spośród nich do najbardziej znanych zaliczyć możemy transporter EE-11 Urutu czy wozy rozpoznawcze EE-9 Cascavel oraz EE-3 Jararaca. W odległej przeszłości każdy z wymienionych wozów, noszących nazwy węży, był dziełem...
Stopniowe wprowadzanie na stan polskich wojsk pancernych amerykańskich czołgów z rodziny Abrams oznacza nie tylko wzrost zdolności bojowych wyposażonych w nie jednostek oraz armii jako całości, ale także wiąże się z poważnymi wyzwaniami w sferze logistycznego wsparcia tych maszyn.
W październiku 1918 roku oficerowie z Sekcji Artylerii zwrócili się do ministra wojny, aby zlecił hiszpańskiemu attaché we Francji przeprowadzenie wstępnych rozmów dotyczących ceny czołgu szturmowego systemu Renault, który musi zostać pozyskany jak najszybciej. Dopiero w połowie grudnia Francuzi otrzymali oficjalną prośbę o zakup jednego wozu FT.
Podstawą procesu przezbrajania czołgów TK-3 i TKS była wielkość i terminy produkcji najcięższych karabinów maszynowych FK typu A (FK-A), dedykowanych im urządzeń optycznych, elementów pancerzy niezbędnych do przebudowy czołgów oraz jarzm i uchwytów broni. Proces faktycznej modernizacji polskich czołgów rozpoznawczych...
Postęp w dziedzinie lotniczych środków rażenia i użycia bezzałogowych statków powietrznych zmusił radzieckie Ministerstwo Obrony w połowie lat 70. XX wieku do przeglądu wymagań dla istniejących przeciwlotniczych zestawów rakietowych (pzr) i zainicjowania powstania nowego przeciwlotniczego zestawu rakietowego szczebla dywizji o kryptonimie Tor.
Pojazdy opancerzone serii Kozak tworzone są przy użyciu najpowszechniejszej metody produkcji pojazdów tej klasy w Ukrainie – poprzez zainstalowanie nadwozia własnego projektu na importowanym podwoziu. Dotychczas powstała cała seria takich konstrukcji.
