W przypadku współczesnego, pozimnowojennego pola walki, możemy wyróżnić cztery, zasadnicze środki rażenia pojazdów opancerzonych: penetratory formowane wybuchowo, fugasy i miny, ładunki kumulacyjne oraz armatnie pociski podkalibrowe z odrzucanym sabotem stabilizowane brzechwowo.
Challenger 2 jest obecnie jedynym typem czołgu podstawowego, znajdującym się na uzbrojeniu wojsk pancernych Wielkiej Brytanii. Nie jest to całkowicie nowa konstrukcja, powstała bowiem w rezultacie modernizacji swojego poprzednika, wozu Challenger 1...
Nowatorski wynalazek, jakim było podwozie zaprojektowane i wykonane przez Waltera J. Christiego pod koniec lat dwudziestych, stanowiło niekwestionowany przełom w dziedzinie mechaniki. Trzecia dekada XX wieku upłynęła w dużej mierze pod znakiem prowadzonych prób adaptacji nowego, kołowo-gąsienicowego rozwiązania...
W 1933 roku w trakcie obrad komisji do spraw motoryzacji artylerii, poza wtedy bardzo aktualnym tematem, które z dział ciężkich – 105, 120 czy 155 mm – poddać motoryzacji, omawiano również kwestię mniejszych kalibrów. Choć przyznawano, że jednostką motoryzującą artylerię lekką powinien być 1. pam, pod wątpliwość poddawano już miejsce jego stacjonowania...
Nawet najbogatszych armii nie stać na zakup wyłącznie nowego sprzętu i wyposażenia. Dlatego remontują lub modernizują dotychczas posiadane. Przy czym, o ile remonty są głównie ukierunkowane na wydłużenie okresu użytkowania i co najwyżej wiążą się z drobnymi modyfikacjami czy doposażaniem...
Oprócz pozyskanych z Niemiec czołgów Leopard 2A4 i 2A5, filarem rodzimych Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych są PT-91 Twardy. Jak wszystkie pojazdy wywodzące się z sowieckiej rodziny T-72, konstrukcja nie ma dobrej prasy, co wynika z bezpośredniego porównania polskiego pojazdu z pozyskanymi zachodnimi maszynami.
Czołgi na polu walki używają dwóch zasadniczych rodzajów amunicji: przeciwpancernej i wielozadaniowej. Jednakże od lat 60. można wymienić jeszcze jeden jej rodzaj, a mianowicie czołgową amunicję kierowaną. Ma ona przeważnie postać GLATGM, czyli wystrzeliwanych z armaty, przeciwpancernych pocisków kierowanych.
W listopadzie 1939 roku sztab generalny oraz rząd z coraz większym niepokojem śledzili rozwój sytuacji i stopniowo wszyscy nabierali pewności, że zbliża się konflikt z Japończykami. Mimo że Japończycy od początku lat 30. prowadzili działania wojenne w Chinach i Mandżurii, australijski wywiad nie postrzegał armii cesarskiej jako potencjalnego zagrożenia.
Już po decyzji o uruchomieniu produkcji seryjnej T-26 wiadomo było, że uzbrojenie czołgu będzie pozwalało tylko na częściowe wsparcie nacierającej piechoty. Do ostrzeliwania umocnień polowych konieczne było działo kalibru co najmniej 76 mm. Dla rozwiązania tego problemu...
Projekt działa Typ 130 powstawał w ścisłej współpracy z berlińskimi zakładami Alkett, dysponującymi znacznie większym doświadczeniem w budowie dział samobieżnych. Pierwotny projekt został zatwierdzony do realizacji 30 listopada 1942 roku, ale już dwa tygodnie wcześniej...
Często pomijanym faktem w kontekście zakupu armat przeciwpancernych wz. 36 od szwedzkiej firmy Bofors było rozszerzenie transakcji o czołgową wersję tego uzbrojenia. Ponadto skandynawski producent zobowiązał się do zaprojektowania i wykonania dla Polski modelowej wieży czołgowej, dla której ogólne warunki techniczne ustalono pod koniec 1935 roku.
Od dawna, zarówno w sektorze cywilnym, jak i wojskowym, przerzut ciężkiego sprzętu kołowego oraz gąsienicowego, na większe odległości i po drogach publicznych, odbywa się specjalnymi kołowymi zestawami samochodowymi, określanymi mianem ciężkich transporterów – zestawów wsparcia logistycznego, transporterów...
W końcu lat 80. zachodnioniemieccy konstruktorzy sfinalizowali prace nad bardzo lekkim, opancerzonym pojazdem gąsienicowym, powszechnie znanym, jako Wiesel. Z założenia, wóz miał być przeznaczony do użytku w wojskach powietrznodesantowych, siłach szybkiego reagowania czy do prowadzenia zadań rozpoznawczych.
Wojska Powietrznodesantowe – WDW (Воздушно-десантные войска), jako samodzielny rodzaj wojsk w ramach rosyjskich sił zbrojnych, są oficjalnie odwodem naczelnego dowództwa Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, przygotowanego do działania samodzielnie lub w ramach grup wojsk na poszczególnych teatrach działań wojennych...
Wojska Lądowe Federacji Rosyjskiej (Сухопутные войска Российской Федерации) są najliczniejszym rodzajem sił zbrojnych - a co za tym idzie, ich modernizacja wymaga szczególnego wysiłku technicznego i finansowego. Władze rosyjskie uznają przy tym, że zakupy zupełnie nowego sprzętu dla formacji wojsk lądowych...
Referat z grudnia 1935 roku sporządzony przez dowódcę 1. pam przemawiał, co ciekawe, na niekorzyść motoryzacji armat 75 mm. Pierwszym z argumentów było lepsze dostosowanie armat tego kalibru do ciągu konnego i zbyt słaba jak na trakcję motorową budowa. Drugą sprawą była krótki rzeczywisty zasięg ognia wynikający z płaskiego tor lotu pocisku.
Na początku lat 30. w armii nowozelandzkiej (Territorial Forces) rozpoczął się proces motoryzacji. Przebiegał on bardzo powolni i objął pułki strzelców konnych (Mounted Rifle Regiment). W 1937 roku rozpoczęto organizowanie w każdym z pułków pododdziału rozpoznawczego wyposażonego w samochody oraz motocykle...
W drugiej połowie lat 50. ubiegłego wieku brytyjscy decydenci wojskowi rozważając scenariusze ewentualnego starcia wojsk NATO z wojskami Układu Warszawskiego zaczęli dostrzegać konieczność wprowadzenia do służby nowego typu pojazdu wsparcia logistycznego.
W okresie II wojny światowej radzieckie czołgi ciężkie IS-2 znalazły się również na wyposażeniu jednostek pancernych Wojska Polskiego. Pierwsze wozy tego typu otrzymano latem 1944 r. i znalazły się one na stanie formowanych wówczas 4. i 5. Pułku Czołgów Ciężkich, które miały wzmocnić odpowiednio 1. i 2. Armię Wojska Polskiego.
Pierwsze seryjne egzemplarze T-28 zostały przekazane do 2. samo- dzielnego pułku czołgów w Leningradzkim Okręgu Wojskowym. Ulokowanie czołgów w niewielkiej odległości od producenta było koniecznością, bowiem pojazdy te wymagały systematycznego usuwania usterek „wieku dziecięcego” i modyfikacji konstrukcji.
