Bez jednostek tej klasy trudno sobie wyobrazić sprawne funkcjonowanie jakiejkolwiek floty. Z tego względu w spisach jednostek pływających naszej marynarki wojennej od jej utworzenia figurowało co najmniej kilka holowników.
Grecki krążownik pancerny Jeorjos Awerof stanowi swoiste apogeum jednostek tej klasy. Powstał bowiem w czasach, gdy w czołowych flotach wojennych zaczęły pojawiać się coraz większe drednoty oraz – przede wszystkim – krążowniki liniowe. Tym niemniej okręt pancerny Hellenów był ze wszech miar wartościowy, co parokrotnie udowodnił...
Królewska Kanadyjska Marynarka Wojenna, stanowi znaczącą siłę w rejonie północnych rubieży naszego globu. Do jej zasadniczych zadań należy przede wszystkim patrolowanie rozległych wód terytorialnych Kanady, w tym prowadzenie szeroko zakrojonych operacji o skrytym charakterze na akwenach arktycznych.
Trwająca wojna rosyjsko-ukraińska pod wieloma względami zmieniła poglądy na temat współczesnych sposobów prowadzenia działań bojowych. Pamiętam, jak dziesięć (lub więcej) lat temu na jednym z forów internetowych rozpoczęła się dyskusja na temat przydatności rzecznych okrętów/kutrów we współczesnych warunkach.
6 października 1943 roku zapisał się w historii sowieckiej marynarki wojennej jako czarny dzień. W tym dniu niemieckie lotnictwo z baz położonych na Krymie zatopiło, w kilku nalotach, trzy dość nowoczesne niszczyciele. Jesienna katastrofa stała się największą jednorazową bojową stratą w całej historii Floty Czarnomorskiej.
W poprzedniej części - „Nowa Technika Wojskowa” nr 6/2024 - przedstawiliśmy genezę powstania lekkich nawodnych sił uderzeniowych (LNSU) oraz bardzo krótką historię ich rozwoju, świetności i odejścia na moralną i techniczną emeryturę. Staraliśmy się także przybliżyć czytelnikowi sam obszar Bałtyku jako teatru działań bojowych oraz...
USS Wasp był siódmym lotniskowcem US Navy i – nie licząc eksperymentalnego Langleya (CV-1) – najmniejszym okrętem tej klasy zaprojektowanym od podstaw jako lotniskowiec floty. Choć ustępował wielkością Saratodze, Lexingtonowi czy trójce lotniskowców typu Yorktown, okazał się okrętem bardzo przydatnym i potrzebnym zarówno w działaniach...
Pocisk manewrujący Tomahawk został skonstruowany w latach 70. na potrzeby US Navy. W latach 80. stał się jednym z symboli zimnej wojny. Kto żył w tamtych czasach, ten być może pamięta, jak „Dziennik Telewizyjny” straszył Polaków wizją wojny jądrowej po rozmieszczeniu przez Stany Zjednoczone w Europie Zachodniej taktycznych pocisków...
Druga wojna światowa stanowiła kolosalny wstrząs dla całego świata, powodując drastyczne i często niespodziewane zmiany praktycznie we wszystkich dziedzinach. Wojskowość morska nie stanowi tu bynajmniej wyjątku. Tytaniczne zmagania flot na morzach i oceanach świata odesłały w niebyt floty liniowe, które jeszcze kilka lat wcześniej...
W kwestiach rozpoznania i walki radioelektronicznej marynarka wojenna, jako jedyny rodzaj sił zbrojnych, może dysponować platformami okrętowymi, lądowymi i lotniczymi. To daje szerokie spektrum zdobywania niezbędnych informacji, ale jest również kosztowne w utrzymaniu. Obszar rozpoznania i WRE był w miarę możliwości...
Tocząca się wojna rosyjsko-ukraińska doprowadziła do wielu zmian w technice i taktyce prowadzenia walki we wszystkich domenach. Na morzu bez wątpienia najpoważniejszą zmianą jest skokowy wzrost możliwości bezzałogowców (dronów) morskich i ich szerokie zastosowanie przez stronę ukraińską.
W Holandii dość niezwykłym zrządzeniem losu zachowały się dwa okręty z epoki wielkiego przełomu w żegludze i sztuce wojennej, czyli drugiej połowy XIX w. Zaopatrzone w tarany monitory Buffel i Schorpioen stanowią nie tylko cenne zabytki epoki drugiej rewolucji przemysłowej czy też holenderskiej militarnej tradycji morskiej.
W pierwszej połowie 1942 r. U-Booty prowadziły nieograniczoną wojnę podwodną i siały spustoszenie wśród alianckiej żeglugi handlowej u wybrzeży Stanów Zjednoczonych i Kanady oraz na wodach Morza Karaibskiego i Zatoki Meksykańskiej. Głównym zadaniem niemieckich okrętów podwodnych było utrudnienie wysyłania drogą morską kluczowych dostaw...
Członkostwo Finlandii i Szwecji w NATO skłoniło do formułowania opinii o nieuchronnym przekształceniu się Morza Bałtyckiego w „wewnętrzne morze sojuszu”. Od tego założenia blisko już do wyciągnięcia wniosku o braku potrzeby rozwoju własnej marynarki wojennej. Ten artykuł jest autorską próbą negacji takiej tezy, ale też prezentacją...
Pełnoskalowa wojna ukraińsko-rosyjska przynosi od początku jej trwania wiele zaskakujących rozstrzygnięć militarnych. Bez wątpienia jednym z nich są operacje flot obu przeciwników na Morzu Czarnym. Ukraina nie posiada już w zasadzie żadnego okrętu bojowego, a jednak potrafi innymi siłami i środkami wykonywać skuteczne uderzenia na rosyjskie...
Szwedzki krążownik pancerny HMS Fylgia miał wyjątkowo twardy żywot. Jako jedynak w swojej klasie pozostawał w służbie przez blisko 46 lat, przechodząc w jej trakcie generalną przebudowę i zmieniając się nie do poznania. Oficjalnie skończył karierę 1 stycznia 1953 r., ale przez kilka kolejnych lat nadal pełnił różnego rodzaju przydatne funkcje...
Krążowniki rakietowe o napędzie nuklearnym (CGN) do niedawna stanowiły awangardę sił nawodnych marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych (US Navy). Ich gwałtowne wycofanie z eksploatacji nie było przy tym spowodowane ani wyczerpaniem się ich możliwości, ani – tym bardziej – jakimikolwiek ograniczeniami energii jądrowej, a podyktowane...
Dzieje kontrtorpedowca, niszczyciela, okrętu obrony przeciwlotniczej i wreszcie okrętu-muzeum ORP Burza niezmiennie wzbudzają olbrzymie zainteresowanie miłośników historii naszej floty. Choć okręt był już bohaterem wielu publikacji, w tej najnowszej postaramy się przedstawić niecytowane dotąd zbyt szeroko dokumenty związane z...
6 kwietnia 1945 r., niecały tydzień po wylądowaniu na Okinawie jednostek armii amerykańskiej, lotnictwo floty i armii japońskiej rozpoczęło serię zmasowanych uderzeń na krążące w pobliżu tej wyspy okręty wroga. Trwały one do 22 czerwca, a największym sukcesem atakujących, odniesionym 11 maja przez dwójkę kamikaze, było...
w 1941 roku, kiedy wybuchła wojna na Pacyfiku, Ise i Hyuga były okrętami już w znacznym stopniu przestarzałymi. Japońskie dowództwo było tego świadomie, dlatego okręty te w działaniach morskich na Pacyfiku wykonywały zadania pomocnicze. W 1943 roku obie jednostki wraz z pancernikami Fuso i Yamashiro wchodziły w skład 2. Dywizjonu Pancerników wiceadmirała Shiro Takasu.
