W chwili przekazywania lipcowego numeru NTW do druku, w Stoczni Marynarki Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej w Gdyni, trwały ostatnie przygotowania do ceremonii chrztu i wodowania okrętu patrolowego ORP Ślązak. 29 czerwca przetoczono jednostkę na podnośnik, zaś sama uroczystość odbyła się 2 lipca.
Z ostatniego konfliktu światowego Włochy wyszły jako kraj zdewastowany, nie inaczej było z niegdyś potężną flotą. O ile zaplecze i infrastruktura portowa po ustaniu działań przedstawiały bardzo opłakany stan, to siły morskie ostały się w zaskakująco dobrej formie.
Węglowiec zbudowany w stoczni Stettiner Oderwerke AG, Stettin-Grabow, dla szczecińskiego armatora Rudolf Christian Gribel. Numer budowy 799. Wodowany w listopadzie 1937 r. jako Ruhr. Wszedł do eksploatacji pod banderą niemiecką w styczniu 1938 r., z portem macierzystym w Szczecinie i sygnałem rozpoznawczym DAZN.
5 czerwca br., do basenu portowego Kaszubskiego Dywizjonu Straży Granicznej w Gdańsku Westerplatte, zawinął patrolowiec fińskiej Straży Granicznej Turva. W tym samym czasie Gdynia przeżywała „oblężenie” okrętów cumujących tam w związku z ćwiczeniem BALTOPS, co zupełnie przyćmiło w mediach wizytę skandynawskiego gościa.
Próba opanowania Cieśniny Dardanelskiej przez brytyjskie i francuskie jednostki bojowe w marcu 1915 r. zakończyła się klęską. Kolejny wysiłek Alianci podjęli w kwietniu, lądując na półwyspie Gallipoli. W tym samym czasie przez cieśninę przedarł się australijski okręt podwodny.
Jak do tej pory kwestia przedwojennej przebudowy kontrtorpedowców typu Wicher nie doczekała się szczegółowego opracowania. Zazwyczaj poszczególni autorzy o przebudowie wspominali zdawkowo lub też ograniczali się jedynie do zaprezentowania faktów...
Przesmyk Koryncki łączący Grecję Centralną z Peloponezem ma zaledwie nieco ponad 6 km długości, lecz aby przedostać się z oblewającej go od zachodu Zatoki Korynckiej, stanowiącej część Adriatyku1, na Zatokę Sarońską, będącą częścią Morza Egejskiego, żeglować trzeba 185 Mm po kapryśnych helleńskich wodach.
Specyfika wód wokół państw skandynawskich, w przypadku Bałtyku płytkich i usianych wysepkami, sprawiła, że to w ich flotach najliczniej reprezentowane były pancerniki obrony wybrzeża. Wprowadzano je do służby głównie na przełomie XIX i XX w.
W okresie od 23 października 1940 do 1 kwietnia 1941 r. krążownik ciężki Admiral Scheer odbył najpomyślniejszy w II wojnie światowej dla pojedynczej ciężkiej jednostki Kriegsmarine1 rejs bojowy na Morzu Północnym, północnym i południowym Atlantyku, a także okresowo na Oceanie Indyjskim.
70-letnia historia gdańskiej stoczni Remontowa Shipbuilding w znacznej części związana jest z tzw. produkcją niekatalogową. Okręty bojowe, specjalne i pomocnicze jednostki pływające powstawały zarówno dla polskiej Marynarki Wojennej, jak również dla flot innych państw...
Pod koniec II wojny światowej, wobec zbliżania się alianckich wojsk zarówno ze wschodu, jak i zachodu, Niemcy ewakuowali w głąb Rzeszy więźniów z obozów koncentracyjnych, które sukcesywnie były wyzwalane. Wielu z nich podczas tej ewakuacji poniosło śmierć, z czego kilka tysięcy już w ostatnich dniach konfliktu, i to w miejscu oraz okolicznościach zupełnie nieoczekiwanych.
Pod koniec 1944 r. japońska flota, a właściwie to co z niej pozostało, przeszła z konieczności do defensywy. Potężny niegdyś zespół lotniskowców uderzeniowych floty praktycznie przestał istnieć. Przetrzebione i pokiereszowane w walkach o Leyte pancerniki i krążowniki wycofały się do Japonii i tam z powodu braku paliwa...
Dowódcy bazujących w portach holenderskich formacji ścigaczy torpedowych Kriegsmarine dowiedzieli się 16 kwietnia 1945 r., że nie będzie już dostaw paliwa dla ich okrętów. Nazajutrz otrzymali ze sztabu grossadmirala Dönitza rozkaz przekazania siłom lądowym połowy zapasu, wynoszącego wówczas około...
W nocy z 25 na 26 marca 1945 r., podczas patrolu bojowego i osłaniania konwoju przybrzeżnego na trasie pomiędzy ujściem Tamizy a Ostendą, niszczyciel eskortowy ORP Krakowiak wraz z bliźniaczym HNoMS Arendal, fregatą HMS Riou i grupą brytyjskich ścigaczy torpedowych stoczył zaciekły bój z silną grupą niemieckich ścigaczy torpedowych...
Lotniskowiec floty USS Enterprise (CV 6), jak żaden inny okręt US Navy przyczynił się do triumfu amerykańskiej marynarki wojennej w wojnie na Pacyfiku. Najbardziej znane są akcje tej jednostki w krytycznym roku 1942, a także udział w rozegranych dwa lata późnej dwóch wielkich bitwach na Morzu Filipińskim.
Desant na Mierzei Wiślanej, wysadzony przez wojska radzieckie 26 kwietnia 1945 r., stanowił ostatni akord Operacji Wschodniopruskiej. Rozmach ofensywy przeprowadzonej przez Armię Czerwoną zimą 1944 – wiosną 1945 r. stawiał ją w gronie największych natarć strategicznych na froncie wschodnim.
W połowie 1945 r. amerykańskie dowództwo postanowiło o wyeliminowaniu resztek cesarskiej floty stacjonującej w bazach w Kure i Yokosuce. Okręty te stanowiły potencjalne zagrożenie dla planowanej operacji desantowej na Wyspy Japońskie.
Utrata przez U‑Bootwaffe przewagi w Bitwie o Atlantyk w 1943 r. postawiła niemieckie Kierownictwo Wojny Morskiej (Seekriegsleitung) przed niewykonalnymi zadaniami: przerwaniem zaopatrzenia Wysp Brytyjskich i uniemożliwieniem nieuchronnego lądowania na Zachodzie Europy wojsk sprzymierzonych i otwarcia drugiego frontu.
Na niewiele dni przed kapitulacją III Rzeszy z Murmańska wypłynął konwój RA 66, złożony z 27 statków. Wiedząc, że będzie oczekiwać na nie duża grupa U‑Bootów, Alianci wysłali przodem formacje mających przetrzeć im drogę jednostek eskortowych i wieczorem 29 kwietnia na wodach u wyjścia z Zatoki Kolskiej doszło do starcia, którego rezultatem było pójście na dno...
Przewrót bolszewicki, znany jako Rewolucja Październikowa, siły podwodne rosyjskiej Marynarki Wojennej zastał w apogeum ich rozwoju. Floty Bałtycka i Czarnomorska posiadały w swoim składzie dywizje nowoczesnych na ówczesne czasy okrętów...
