Odwiedzający różne miejsca na świecie shiploverzy szukają ciekawych obiektów do zwiedzenia. W sposób naturalny najwięcej można ich znaleźć w portach lub przystaniach położonych nad brzegami mórz i oceanów. Czasem jednak warto zainteresowanie skierować na rzeki. Przykładem niech będzie Dunaj i Budapeszt...
Poprzedni rok początkowo nie zapowiadał znaczących zmian w planach zakupów nowego uzbrojenia i wyposażenia dla morskiego rodzaju sił zbrojnych. Koniec przyniósł jednak nadzieję, że z coraz większych sum przeznaczanych z budżetu na modernizację techniczną „skapnie” coś także dla marynarzy. Oby na niej się nie skończyło.
Dwa brytyjskie lotniskowce typu Queen Elizabeth to największe okręty, jakie kiedykolwiek zbudowano w Europie. Są przy tym absolutnymi liderami pośród jednostek tej klasy dysponujących napędem konwencjonalnym. Ich projektowanie i budowa trwały dość długo, co spowodowane było m.in. kryzysem ekonomicznym w 2008 r. Kwestie finansowe...
Po tym, jak oddziały brytyjskiej 8. Armii zajęły Trypolis, a wojska Osi w Afryce Północnej zostały zepchnięte do Tunezji, okręty włoskie dodatkowo zabezpieczyły trasy statków płynących do Tunisu i Bizerty za pomocą zagród minowych. Wysyłanie przez aliantów większych jednostek nawodnych na wody Cieśniny Sycylijskiej byłoby zbyt ryzykowne, więc dopiero...
Rozpoczętą w kwietniu 1909 roku budowę Fortu Drum ukończono w połowie 1918 roku, a 17 czerwca oficjalnie przekazano ową fortyfikację Korpusowi Artylerii Nadbrzeżnej Armii Stanów Zjednoczonych. Po sprawdzeniu wszystkich urządzeń – w tym dział artylerii głównej, aż do 1941 roku placówka ta była obsadzona jedynie szkieletową załogą...
Z pokolenia na pokolenie marynarzy, z generacji na generację okrętów podwodnych – szwedzka flota podwodna wraz z przemysłem przygotowuje się do wypełniania zadań na swoim głównym teatrze operacyjnym, którym jest Morze Bałtyckie. Przygotowuje wobec najważniejszego potencjalnego zagrożenia, które przyjść może ze wschodu.
Trzy eksperymentalne, tzw. „niszczyciele rakietowe” (w istocie krążowniki ciężkie) typu Zumwalt przechodzą obecnie poważną modernizację, a w zasadzie – przebudowę, z czego jednostka prototypowa DDG-1000 jest już ponownie operacyjna. Okręty te wywodzą się jeszcze z pierwszego programu wymiany pokoleniowej...
Niemiecki okręt pancerny Deutschland zbudowany w latach 1931–1933 był okrętem oryginalnym i zarazem wymykającym się obowiązującym na świecie w owych latach ustalonym klasyfikacjom dotyczącym okrętów wojennych. Nazywanie go pancernikiem to pewne nadużycie, nie był też jednak krążownikiem z uzbrojeniem przewyższającym...
Zapewne wielu Czytelników z zaciekawieniem oddaje się lekturze artykułów monograficznych poświęconych poszczególnym typom okrętów lub konkretnym programom zakupowym, szczególnie tym o dużej skali lub związanym z budową zupełnie nowych rodzajów jednostek pływających (do tego grona zalicza się z pewnością także autor poniższych rozważań).
Perspektywa pozyskania wielozadaniowych fregat rakietowych obrony powietrznej (AAW, czyli Anti-Aircraft Warfare) dla polskiej Marynarki Wojennej stała się faktem 15 marca 2021 roku, gdy ówczesny minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak oficjalnie zaakceptował tzw. Wstępne Wymagania Taktyczno-Techniczne dla polskich jednostek tej klasy.
Projektowanie i rozpoczęcie produkcji małych opancerzonych kutrów artyleryjskich projektu 58155 (Giurza-M) – przedstawionych w miesięczniku NTW 10/2024 – dostosowanych do działań na wodach płytkich, doprowadziła do całkiem uzasadnionego pomysłu o stworzeniu na ich podstawie kutrów desantowo-szturmowych, przeznaczonych do...
Krążowniki ciężkie typu Portland były przedostatnimi jednostkami tej klasy w US Navy, zbudowanymi z uwzględnieniem ograniczeń narzuconych przez traktat waszyngtoński z 6 lutego 1922 r. Pod względem konstrukcji i ochrony biernej stanowiły podręcznikowy wręcz model przejściowy między pierwszą a drugą generacją.
Norweska Królewska Marynarka Wojenna (Sjøforsvaret) stoi obecnie u progu poważnych zmian, w tym wymiany pokoleniowej niemal wszystkich zasadniczych jednostek morskich. Choć eksploatowane obecnie okręty głównych klas nie należą do przestarzałych, z różnych powodów uznano, że należy je jak najszybciej wymienić.
W poprzednim numerze „MSiO” opisano budowane dla floty hinduskiej i rosyjskiej wielozadaniowe fregaty projektu 11356. W tym materiale cofamy się o kilkadziesiąt lat, aby prześledzić powstanie protoplasty tych jednostek, czyli radzieckiego dozorowca projektu 1135.
1 czerwca 1941 r. skapitulowały broniące Krety resztki oddziałów australijskich i nowozelandzkich. Zdobytą przez żołnierzy Wehrmachtu największą wyspę podbitej Grecji podzielono na dwie strefy: niemiecką zachodnią i włoską wschodnią. Garnizony okupacyjne zaopatrywane były przez wypływające głównie z Pireusu statki, którym...
Historia morskiej służby w ochronie naszej bałtyckiej granicy jest dość dobrze opisana mniej więcej od 1965 r. Okres wcześniejszy, a zwłaszcza pierwsze 10 lat po zakończeniu II wojny światowej, nie doczekały się jeszcze całościowego opracowania. Poniższy artykuł jest próbą wypełnienia tej luki w naszej wojskowej historiografii.
Udaremnienie w lutym br. przez funkcjonariuszy Morskiego Oddziału Straży Granicznej (MOSG) – między innymi przy wykorzystaniu patrolowca SG-301 Generał Józef Haller – próby przemytu drogą morską ponad 100 kg kokainy jest jednym z przykładów, jak istotną rolę w systemie bezpieczeństwa naszego kraju odgrywa ta formacja.
W drugiej części artykułu omówione zostaną losy statków pierwotnie należących do niemieckiej spółki armatorskiej HAPAG. Tak jak w przypadku bliźniaków spod znaku NDL, wybuch I wojny światowej wpłynął w sposób zasadniczy na ich dalszą eksploatację.
8 kwietnia 1941 roku dowodzący Flotą Śródziemnomorską adm. Andrew Cunningham wydał rozkaz wysłania na Maltę zespołu jednostek nawodnych, którego główną misją będą ataki na statki z zaopatrzeniem dla wojsk Osi. Zdążył on odnieść duży sukces, ale katastrofalny przebieg kampanii greckiej sprawił, że już 21 maja musiał opuścić La Valettę.
Ta nietypowa fortyfikacja morska – nazywana powszechnie „betonowym pancernikiem” – była w 1942 roku jednym z ostatnim punktów oporu wojsk amerykańskich na Filipinach, a w 1945 roku – w trakcie odbijania tegoż archipelagu – ostatnim punktem oporu wojsk japońskich w rejonie Zatoki Manilskiej.
