Skoro brytyjskie jednostki typu Invincible były klasyfikowane jako lotniskowce, to czy jednostki radzieckie też można do nich zaliczyć? Oficjalna klasyfikacja, jako ciężkie krążowniki lotnicze ma bowiem swoje prawne wytłumaczenie, ale de facto przyjęło się traktować te jednostki jako pierwsze lotniskowce radzieckiej floty.
Sygnał o rozpoczęciu operacji otrzymało dowództwo Floty drogą radiową po godzinie 12.00, 30 sierpnia 1939 roku i przekazało go kodem flagowym z wieży sygnałowej na Oksywiu do dowódcy dywizjonu kontrtorpedowców kmdr. por. Romana Stankiewicza. Miał on następującą treść: Dyon KT Peking. Dowódca Floty 12.55.M.
HMS Enchantress (L56) był to slup wojenny klasy Bittner, zbudowany dla brytyjskiej Royal Navy. Jednostka ta była pierwszym okrętem tej klasy, nazwanym Bittner, lecz później zmieniono jej nazwę na Enchantress. Okręt brał aktywny udział w II wojnie światowej, służąc głównie jako eskorta konwojów.
Okręty liniowe Dunkerque i Strasbourg należały do najbardziej udanych wśród jednostek odpowiadających ich wielkości. Ograniczenia wyporności, jakie narzucili konstruktorom sami Francuzi nie przeszkodziły bowiem zaprojektować i wybudować pełnowartościowych i przy tym nadzwyczaj nowoczesnych pancerników.
Flota podwodna, budowana od kilkudziesięciu lat wielkim nakładem finansowym, stanowi jeden z kluczowych komponentów japońskich Morskich Sił Samoobrony. Warto podkreślić, że wszystkie okręty podwodne MSDF – poza pierwszym Kuroshio (eks-Mingo typu Gato), przekazanym przez Amerykanów w 1955 roku...
W okresie międzywojennym kierownictwo Polskiej Marynarki Wojennej wielokrotnie snuło ambitne plany rozbudowy polskiej floty, w składzie której miały znaleźć się nie tylko niszczyciele, ale i nowoczesne krążowniki. Niestety, żaden z tych planów nie został w pełni zrealizowany i aż do 1943 roku...
Włosi rozpoczęli budowanie nowoczesnych krążowników lekkich od czterech okrętów typu Alberto di Giussano. Po wybuchu wojny na Morzu Śródziemnym tylko jeden z nich „dożył” jedenastej rocznicy wcielenia do służby. Tym wyjątkiem był Giovanni delle Bande Nere, który poszedł na dno akurat w ten dzień...
Jednostki Littoral Combat Ships to bardzo kontrowersyjne okręty. Nie dość, że ich konstrukcja od samego początku budzi poważne wątpliwości, to na dodatek targane są nieustannymi problemami natury technicznej. Dość powiedzieć, że do tej pory zaledwie kilka z nich osiągnęło status gotowości bojowej.
Rezultaty ofensywy U-bootów na wodach wzdłuż wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych, rozpoczętej na początku 1942 roku, były dla Niemców bardzo miłą niespodzianką. Kompletne nieprzygotowanie Amerykanów do działań przeciwko nim sprawiło, że napastnicy po raz pierwszy zapłacili za swoje sukcesy dopiero...
Okręty epoki żaglowej były i są dość częstymi bohaterami filmów. Z wielu względów trzeba się w ich przypadku liczyć z rozmaitymi odstępstwami od realiów historycznych. Celem przedstawionych dalej rozważań nie jest jednak żadna uczona analiza, omawiająca kompleksowo wszystkie przypadki i możliwości.
3 września 1933 roku o godzinie 8.30 wpłynął do gdyńskiego portu luksusowy jacht motorowy Stella Polaris. Jednostka miała na pokładzie 200 pasażerów – Amerykanów, Francuzów, Anglików i Skandynawów, którzy odbywali rejs turystyczny po Morzu Bałtyckim.
W miarę jak wyzbywamy się okrętów, których remont ze względów ekonomicznych jest nieopłacalny, nasila się spór o to, jaką ma być nasza marynarka wojenna, do czego ma być zdolna, jaką ma mieć strukturę, okręty i inne środki bojowe. Naszą wyobraźnię krępuje przeszłość – tak jak pisałem w innym opracowaniu:...
Projekt atomowego krążownika rakietowego (projekt 1144) okazał się bardzo skomplikowany w tworzeniu i niezwykle kosztowny w budowie. Jeszcze w trakcie konstruowania wypracowano podstawy do stworzenia projektów okrętów innych klas. Część z nich nigdy nie trafiła do produkcji, ale inne z czasem trafiły z desek konstruktorów na stoczniowe stępki.
Co pewien czas w polskich mediach pojawiają się pytania dotyczące rodzimych sił morskich. Na szczęście wśród tych pytań nie przeważają takie, które dotyczyłyby sensu istnienia marynarki wojennej. O wiele częściej zadawane są pytania dotyczące jej możliwości bojowych, struktur, rodzajów klas i liczby okrętów.
Jak większość flot, także Polska posiada swoje służby ratownicze do zapewnienia bezpieczeństwa na morzu. Od 1951 roku funkcjonowało Polskie Ratownictwo Okrętowe, które w 2002 roku podzielono na Morską Służbę Poszukiwania i Ratowania – państwowa jednostka budżetowa i PRO – usługowa spółka z o.o.
Dwa pancerniki typu Dunkerque stanowiły dumę Marine Nationale drugiej połowy lat 30. XX wieku. W istocie były to jednostki co najmniej niezwykłe. Z jednej strony przy stosunkowo małej wyporności, udało się wybudować okręty o bardzo zrównoważonych cechach, niezwykle przy tym nowoczesne i dysponujące sporą siłą ognia...
Amerykańskie jednostki klasy LCS (Littoral Combat Ship) wybudowano specjalnie do walki na wodach przybrzeżnych, dzieląc zamówienia na dwa odrębne typy, Freedom (LCS-1) oraz Independence (LCS-2). Wokół programu ich budowy narosło wiele negatywnych opinii.
Na początku lat 30. XX w. francuska Marine Nationale i włoska Regia Marina miały po 6 krążowników ciężkich w służbie lub budowie. Rezultatem rozbrojeniowej konferencji londyńskiej było to, że rządy w Paryżu i Rzymie zgodziły się na zasilenie flot przez jeszcze tylko jeden okręt tej kategorii.
Nawodny komponent Sił Obronnych Izraela pozostaje nieco w cieniu Sił Powietrznych oraz Wojsk Lądowych. Jednak jego znaczenie jest coraz bardziej istotne dla bezpieczeństwa kraju oraz zapewnienia jego interesów ekonomicznych. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest konieczność ochrony izraelskich pól gazowych...
Swoją nazwę dziedziczy po galeonie Wodnik, który wsławił się w bitwie pod Oliwą słynnym abordażem na szwedzki galeon Solen i zatopieniem go 28 listopada 1627 roku. Jest wojennym weteranem i najbardziej rozpoznawalnym polskim okrętem poza wodami Bałtyku. Odbył ponad 110 rejsów, odwiedził blisko 80 portów na całym świecie...
