Wody Oceanu Indyjskiego pokonywały podczas II wojny światowej dziesiątki statków wiozących żołnierzy Imperium Brytyjskiego, najpierw na fronty w Afryce Północnej, a potem także i w Azji. Zdecydowana większość z nich płynęła w konwojach, których eskorta przez długi czas okazywała się praktycznie zbędna.
Ewolucja okrętów podwodnych typu 209 trwa nieprzerwanie od drugiej połowy lat 60. ubiegłego wieku, kiedy to rozpoczęto budowę pierwszej jednostki w wersji 209/1100 dla Grecji (pierwotnie miała trafić do Iranu). Jak się później okazało, był on protoplastą kilku odmian wciąż unowocześnianych jednostek...
12 września br. brytyjskie Ministerstwo Obrony (Ministry of Defence, MoD) oficjalnie potwierdziło informacje dotyczące wyboru oferty zespołu Babcock Team 31 jako preferowanego projektu w postępowaniu na zakup pięciu nowych fregat typu 31. Potwierdziły się tym samym nieoficjalne informacje dotyczące wyboru zwycięskiego rozwiązania.
W czasie II wojny światowej Szwecji udało się zachować neutralność. Nie było to łatwe dla kraju, którego obaj sąsiedzi uczestniczyli w konflikcie. Rozwój wydarzeń i przyspieszony postęp techniczny sprawiły jednak, że szwedzka flota w latach 40. XX w. musiała przejść poważną metamorfozę.
Liczba okrętów eskortowych brytyjskiej marynarki wojennej – niszczycieli i fregat – stale spada i od kilku lat znajduje się na poziomie nienotowanym w ostatnich kilkudziesięciu latach. W 2005 r. Royal Navy miała 31 niszczycieli i fregat, w 2019 r. ich liczba wynosi 19 – są to wprawdzie jednostki w miarę nowoczesne, ale ich liczba jest niewystarczająca...
Zbudowane pod koniec lat 30. XX w. lotniskowce Shōkaku i Zuikaku były ówcześnie jednymi z najlepszych w świecie okrętów tej klasy, a do końca swojej służby pozostały jednymi z najlepszych lotniskowców japońskich. Powstały w czasie, gdy japońskiej floty nie obowiązywały już ograniczenia traktatowe. Miały solidne opancerzenie i potężną siłownię.
Największe, jak dotąd, okręty Marine Nationale – dwa pancerniki typu Richelieu – wyróżniały się przede wszystkim nietypowym rozmieszczeniem głównego i pomocniczego uzbrojenia. Zwykle artyleria znajdowała się w wieżach ulokowanych na dziobie i rufie, podczas gdy Francuzi zgrupowali całość w dwóch czterodziałowych wieżach na dziobie...
Tylko siedem niemieckich okrętów podwodnych oceanicznego typu IX C/40, IX D2 i X B zaniechało dalszej walki i skapitulowało w chwili zakończenia II wojny światowej w Kanadzie i USA. W gronie tych jednostek zaledwie jedna mogła pochwalić się udziałem w sześciu patrolach bojowych oraz zatopieniem okrętu i statku nieprzyjacielskiego.
Napięcie w cieśninie Ormuz jest niemal stałym elementem współczesnych stosunków międzynarodowych. Źródeł owego fenomenu upatrywać można jeszcze w 1979 r., kiedy to rewolucja islamska obaliła w Iranie monarchię, ustanawiając na jej miejscu teokratyczną republikę islamską.
Odbywające się cyklicznie co dwa lata w Londynie targi Defence and Security Equipment International (DSEI) za każdym razem gromadzą czołówkę zachodnich przedsiębiorstw zbrojeniowych. Trend ten został utrzymany w 2019 r. również w kontekście systemów morskich.
Pośród wszystkich amerykańskich pancerników z lat II wojny światowej najbardziej znane są te, które zostały zbudowane tuż przed wybuchem wojny na Pacyfiku, bądź były wprowadzone do służby już w czasie jej trwania. Mniej znane są starsze pancerniki, a najmniej znanym okrętem tej klasy był...
Opisane w artykule jednostki są najliczniej budowaną serią okrętów podwodnych z napędem klasycznym od czasów zakończenia II wojny światowej. Do tej pory skonstruowano ich bowiem aż 68 w kilku różnych wariantach (209/1100, 209/1200, 209/1300, 209/1400 i 209/1500).
Marynarka Wojenna Królestwa Szwecji (Svenska Marinen) jest jedną z trzech największych na Bałtyku. Chociaż Szwecja z natury jest krajem neutralnym, od zakończenia tzw. zimnej wojny coraz częściej angażuje się w operacje międzynarodowe. Główna baza floty znajduje się w Karlskronie...
Operujące od początku 1942 roku na wodach u wschodnich wybrzeży Stanów Zjednoczonych U-Booty długo pozostawały bezkarne. Dopiero 14 kwietnia niszczyciel Roper (DD-147) zmniejszył flotę Dönitza o U 85, a 9 maja kuter Straży Wybrzeża Icarus pozbawił ją U 352. Lotnicy nie mieli się czym pochwalić jeszcze długo.
Trwające od 28 stycznia br. próby zdawczo-odbiorcze okrętu patrolowego Ślązak dobiegają końca. Próby zdawczo-odbiorcze przeprowadzane są w oparciu o specjalny program Inspektoratu Uzbrojenia. Zajmuje się nimi powołana przez tę instytucję komisją odbiorcza składającą się z przedstawicieli wielu instytucji wojskowych.
W lipcu 1944 roku elbląska stocznia Schichaua otrzymała od Naczelnego Dowództwa Kriegsmarine zlecenie na budowę 500 miniaturowych okrętów podwodnych typu XXVII B5 („Seehund” – pol. foka), później określanych również jako typ 127.
Ostatnie kilka lat może jawić się jako początek nowej ery w Królewskiej Brytyjskiej Marynarce Wojennej – Royal Navy. Rozpoczęto kilka znaczących projektów pozyskania okrętów głównych klas, zakupiono nowe samoloty i śmigłowce. Może to być początkiem „nowej ery” w siłach morskich Wielkiej Brytanii...
Okręty liniowe typu Richelieu pod względem projektu były jednymi z pierwszych prawdziwych pancerników uniwersalnych (zwanych też potocznie „szybkimi”). Już w połowie lat 20. ubiegłego wieku, gdy większość krajów przystąpiła do uzupełniania swoich flot krążownikami ciężkimi (tzw. „waszyngtońskimi”), dowództwo Marine Nationale doszło do wniosku...
Floty państw arabskich rozpoczynały wojnę opromienione egiskim sukcesem, którym niewątpliwie było zatopienie niszczyciela Eilat 21 października 1967 roku przez egipskie ścigacze rakietowe projektu 183R. Ścigacze rakietowe, dostarczone zarówno Egiptowi jak i Syrii stały się najważniejszymi okrętami sił morskich.
Wielkie niszczyciele typu Kongō należą do najnowocześniejszych jednostek Japońskich Morskich Sił Samoobrony i zarazem do najgroźniejszych okrętów świata.