Pierwsze zbudowane w XX w. w Polsce okręty przeciwminowe przetrwały wojnę i po epizodzie pływania pod banderą Kriegsmarine kontynuowały służbę pod biało-czerwoną banderą, ale z orłem bez korony aż do lat 70. XX w.
Numer projektu sugeruje modyfikację stworzonej jeszcze pod koniec lat 60. XX w. w Związku Radzieckim konstrukcji. Linie teoretyczne kadłuba przenoszą nas już jednak w ostatnią dekadę poprzedniego stulecia, podobnie jak spora część montowanego na pokładach uzbrojenia i wyposażenia elektronicznego.
Cztery jednostki typu Virginia zamykają jak na razie historię amerykańskich krążowników rakietowych o napędzie atomowym. Były najliczniejszymi reprezentantami w swojej klasie w US Navy. Pierwotnie projektowano je jako okręty eskortowe klasy DLGN, jednak z uwagi na zmiany w klasyfikacji z chwilą wejścia do służby otrzymały sygnatury CGN.
Choć zbudowane dla dwóch niemieckich armatorów, służbę kończyły pod siedmioma innymi banderami. Na ich losy wpływ miała przede wszystkim I wojna światowa. Omówione w tym artykule liniowce po zbudowaniu należały do największych jednostek pasażersko-towarowych na świecie. Mogły przewozić spory ładunek towarów oraz nawet...
Chociaż po dojściu Hitlera do władzy w Niemczech i przemianowaniu Reichsmarine na Kriegsmarine snuto dalekosiężne plany wielkiej rozbudowy marynarki wojennej, w tym także w klasie lekkich krążowników, ostatecznie zbudowano ich łącznie sześć. Ostatnim okrętem w tej klasie był zbudowany w latach 1933–1935 okręt o nazwie Nürnberg.
Marynarka Wojenna Hiszpanii wkrótce wzbogaci się o pięć dużych, nowoczesnych fregat wielozadaniowych typu Bonifaz (serii F-110). Po udanych okrętach obrony powietrznej (Anti-Aircraft Warfare, AAW) typu Álvaro de Bazán (serii F-100), tym razem będą do jednostki z nadrzędną funkcją zwalczania okrętów podwodnych (Anti-Submarine Warfare, ASW).
W porównaniu z trzema poprzednimi miesiącami grudzień 1944 roku był dla okrętów podwodnych Kriegsmarine bardzo udany. Największym z zatopionych przez nie ośmiu statków był belgijski transportowiec Léopoldville, wiozący żołnierzy amerykańskich z Southampton do Cherbourga. Wielkość strat w ludziach i okoliczności zdarzenia sprawiły, że...
Na początku lat 70. XX wieku wydawało się, że kutry rakietowe projektu 205 będą pierwszym i ostatnim typem w tej klasie kupowanym w Związku Radzieckim. Ambitne plany rozwoju budownictwa okrętowego zakładały opracowanie i budowę w kraju kolejnych jednostek uderzeniowych polskiej floty. Niestety, założenia te...
Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych przeżywa obecnie bezprecedensowy w swej bogatej historii kryzys, związany z eksploatacją i potencjalnym rozwojem uderzeniowych sił nawodnych. Praktycznie od czasu projektu wielozadaniowych niszczycieli rakietowych z systemem AEGIS typu Arleigh Burke, żaden z programów amerykańskich...
Podczas Wielkiej Wojny na morzach i oceanach pojawiła się nowa klasa okrętów, które zrewolucjonizowały sposób prowadzenia działań wojennych. Konserwatywnie nastawieni admirałowie brytyjskiej marynarki wojennej szybko i dramatycznie zostali sprowadzeni na ziemię, widząc, że ich wielkie stalowe potwory napotkały swego Dawida.
Cztery krążowniki ciężkie typu Takao (błędnie klasyfikowane w Stanach Zjednoczonych jako typ Atago), budowane dla Cesarskiej Floty Wielkiej Japonii (Dai-Nippon Teikoku Kaigun), w okresie międzywojennym stanowiły szczytowe osiągnięcie w konstrukcji tej klasy jednostek Kraju Kwitnącej Wiśni. Były one niewątpliwie groźne, jednak...
Pierwsze zbudowane w XX w. w Polsce pełnomorskie okręty przeciwminowe niezmiennie wzbudzają spore zainteresowanie miłośników spraw okrętowych. Popularne „ptaszki”, czyli minowce wz. 1933, bo o nich oczywiście mowa, we wrześniu 1939 r. dobrze wypełniły stawiane przed nimi zadania. Dwa utracono bezpowrotnie, ale cztery...
Działania wojenne nie na długo przerwały prace planistów, którzy zawsze znajdą sposobność do wybiegania w przyszłość i snucia wizji rozwoju. Nie inaczej było w Kierownictwie MW, od wiosny 1940 r. mającego siedzibę w Londynie.
Szwedzcy wojskowi, w miarę posiadanego dostępu do informacji, z olbrzymią uwagą analizowali przebieg II wojny światowej. Doświadczenia z wielkiego konfliktu starano się zestawiać ze specyfiką szwedzkiego, narodowego teatru wojny i wypracowywać rekomendacje dotyczące rozwoju własnych sił zbrojnych. Jednym z rezultatów owych prac był...
Historia pełnomorskich sił podwodnych Republiki Korei rozpoczyna się dopiero w połowie lat 80. XX w. wraz z zamówieniem pierwszych trzech jednostek udanego niemieckiego typu 209/1200. Od początku tego programu założeniem Koreańczyków było jednak docelowe całkowite opanowanie we własnym zakresie procesu projektowania i budowy okrętów podwodnych z napędem konwencjonalnym.
Gdy US Navy ustanowiła blokadę wybrzeża Południa, jednym z czterech – obok Nowego Orleanu, Pensacoli i Mobile – głównych portów, które blokować miał Dywizjon Zatoki Meksykańskiej, był Galveston w stanie Teksas. Dopiero jesienią 1862 r. unioniści zdecydowali się na wysłanie tam szczupłego garnizonu.
Po przedłużającym się okresie eksperymentów dla US Navy nastał w końcu czas dojrzałości. Trzy pierwsze krążowniki rakietowe o napędzie nuklearnym (klasyfikowane jeszcze wówczas jako wielkie niszczyciele rakietowe-lidery, czyli DLGN) spisywały się bowiem doskonale. W pewnych aspektach nawet lepiej, niż zakładali to ich projektanci...
Po przegranej przez Niemcy wielkiej wojnie, zwanej później I wojną światową, potężna Cesarska Marynarka Wojenna na mocy postanowień traktatu wersalskiego musiała w znacznym stopniu zredukować swój stan posiadania zarówno w liczbie okrętów jak i ilości personelu. Dodatkowo możliwości budowy nowych okrętów wojennych po 1919 roku zostały...
Okręty podwodne od samego początku swego istnienia zapowiadały zmianę jakościową na morskim teatrze działań i – w przeciwieństwie do wielu innych tzw. „cudownych broni” – z perspektywy lat tej obietnicy dotrzymały. W czasach nam współczesnych są najbardziej technologicznie zaawansowaną platformą do walk na morzu i jako takie stanowią...
Marynarka Wojenna Włoch konsekwentnie realizuje założone programy modernizacyjne. Świadectwem tego jest, obok dalszych prac nad nowymi dużymi niszczycielami rakietowymi typu DDX, choćby rozwój nowych okrętów podwodnych, przeciwminowych czy też w końcu zakup kolejnej pary zmodyfikowanych fregat FREMM EVO.
