Działania krążownicze, prowadzone podczas wojny secesyjnej przez konfederacką marynarkę wojenną, wstrząsnęły handlem morskim, zrujnowały wielorybnictwo i odbiły się szerokim echem wśród opinii publicznej Północy. Wyczyny takich rajderów, jak Alabama, Florida i Shenandoah,są stosunkowo dobrze znane, lecz...
Obsadzenie pierwszego angielskiego niszczyciela typu G przez polskich marynarzy wiosną 1940 r. było faktem znamiennym pod każdym względem. Gdy zapadła decyzja o wydzierżawieniu okrętu pod biało-czerwoną banderę, przechodził on w tym czasie remont na Malcie. Okazuje się, że ORP Garland, bo o nim mowa...
Fińska marynarka wojenna (Merivoimat) realizuje obecnie jeden z najważniejszych programów okrętowych w swojej historii. Projekt Laivue 2020, czyli „Dywizjon 2020”, ma na celu wdrożenie do służby czterech nowoczesnych wielozadaniowych okrętów bojowych, które będą stanowić trzon Merivoimat.
Hiszpańska flota posiada długie, sięgające 1888 roku tradycje w dziedzinie projektowania, konstrukcji, jak i operacyjnego wykorzystania okrętów podwodnych. Armada Espańola również w swoich współczesnych planach zakłada konieczność posiadania nowoczesnych okrętów podwodnych, zdolnych do realizacji całego spektrum zadań.
Marynarki wojenne świata wykorzystują fregaty rakietowe jako przysłowiowe „konie robocze”. Źródło tego stanu rzeczy nie wynika z powodów ambicjonalnych czy też zwyczajowych, ale z faktu, że jednostki tej wielkości od bez mała dwustu lat zapewniają najkorzystniejszy stosunek kosztu do efektu.
W połowie 1944 roku, po czterech latach ataków z powietrza i spod wody, pancernik Tirpitz wciąż opierał się wszelkim próbom unieszkodliwienia go raz na zawsze. Skryty w odległych, trudnodostępnych fiordach północnej Norwegii, nadal zagrażał konwojom arktycznym do Rosji, które stanowiły podstawę sojuszu aliantów zachodnich ze Stalinem.
Bohaterowie niniejszego artykułu są najbardziej „zapracowanymi” okrętami nawodnymi Royal Navy. Fregaty rakietowe Typu 23 (Duke) zbudowano bowiem do pełnienia rutynowej służby patrolowej, zarówno na akwenach przybrzeżnych Wielkiej Brytanii, jak i na odległych wodach, pozostających w bezpośredniej czy pośredniej strefie wpływu...
Drobnicowiec m/s Wolin (IMO 5392525)to pierwszy chłodniowiec zbudowany w Polsce. W latach 60. XX w. powstał w gdyńskiej Stoczni im. Komuny Paryskiej jako prototyp czterech bliźniaczych jednostek dla Polskich Linii Oceanicznych.
Filarem podwodnych sił uderzeniowych US Navy są obecnie nowe jednostki z napędem nuklearnym typu Virginia oraz zmodernizowanego typu Los Angeles w wersji Flight II VLS i Flight III – bardziej znanego jako typ 688i (Los Angeles Improved). Do tego dochodzą trzy, uznawane powszechnie za najlepsze na świecie, okręty podwodne typu Seawolf...
Wycofanie dwóch ostatnich niszczycieli, oznaczanych powszechnie na Zachodzie jako typ 051, to zamknięcie pewnego rozdziału w historii marynarki wojennej Chińskiej Republiki Ludowej. Okręty te przez lata były symbolem stopnia rozwoju technicznego Państwa Środka, które opierało się przede wszystkim na kopiowaniu rozwiązań...
Należy przypuszczać, że gdyby projekt krążowników opisanych w artykule został zmaterializowany, to zbudowane okręty nie spełniłyby raczej oczekiwań, jakie w nich pokładano. Już pierwsze bitwy stoczone na teatrze dalekowschodnim wykazały bowiem, że epoka dużych okrętów artyleryjskich należy definitywnie do przeszłości...
Statki handlowe pod biało-czerwoną banderą od początku toczącej się drugiej wojny światowej brały udział we wszystkich ważniejszych akcjach u boku sprzymierzonych na Atlantyku. Polscy marynarze ofiarnie walczyli na morzach i oceanach – także pod obcymi banderami szeroko rozumianej koalicji antyhitlerowskiej.
W okresie PRL nie ujawniano pełnego stanu posiadania naszej floty, niejawne były nazwy poszczególnych okrętów i przypisane im numery burtowe. Aby dodatkowo utrudnić identyfikację, w latach 70. XX w. stosowano częste zmiany numerów, które dużo efektywniej wprowadzały w błąd własne załogi niż obce służby rozpoznawcze.
US Navy zaproponowała w budżecie FY2021 wycofanie pierwszych dwóch par obu wariantów okrętów zaliczanych do rodziny LCS. Mają to być: USS Feedom (LCS-1), USS Independence (LCS-2), USS Fort Worth (LCS-3) i USS Coronado (LCS-4), wprowadzone do służby odpowiednio w 2008, 2010, 2012 i 2014 r.
Obecnie Flota Bałtycka to jeden z pięciu związków operacyjnych WMF (Wojenno-Morskoj Fłot), a jej dowódcy podporządkowane są nie tylko siły okrętowe, ale też inne jednostki lądowe i lotnicze na obszarze operacyjnego zainteresowania. Operacyjnym rejonem działań floty jest akwen Morza Bałtyckiego, a głównie jego...
Pierwszy poważny sukces z wykorzystaniem brytyjskich ścigaczy przyszedł dopiero we wrześniu 1941 r. Wynikało to z kilku ważnych czynników, które decydowały o słabości jednostek tej klasy pływających w Royal Navy na tle ich przeciwników z Kriegsmarine.
W polskim piśmiennictwie marynistycznym termin „biała flota” odnosi się – w zdecydowanej większości przypadków – do dwóch fenomenów: rodzimej, turystycznej żeglugi przybrzeżnej oraz zorganizowanego przez prezydenta Theodore’a Roosevelta rejsu dookoła świata zespołu amerykańskich pancerników.
Najdłuższą serię okrętów podwodnych zbudowanych podczas I wojny światowej w stoczniach niemieckich tworzyły jednostki typu UB III. Kolejne miejsce na liście zajęły U-Booty typu UC II – w latach 1916–1917 do służby we Flocie Cesarskiej weszły 64 takie okręty. Były to stawiacze min, które początkowo widziano jako ich główny oręż.
W 1967 roku do służby wcielono ostatni z tuzina trałowców projektu 206F. W tym czasie prowadzono już studia teoretyczne nad przyszłością broni minowej i potrzebami rozwoju sił przeciwminowych nowego pokolenia.
W okresie ostatnich dwóch dekad na potrzeby Marynarki Wojennej RP pozyskano zaledwie 9 okrętów, z czego tylko dwa nowe, przy jednoczesnym wycofaniu ze służby 53 jednostek! W 2000 roku średnia wieku 97 eksploatowanych okrętów wynosiła 20 lat, natomiast w 2020 roku na stanie pozostają 53 jednostki, których średni wiek to 34 lata.
