Inicjatorem powstania Taifuna był oberleutnant inż. Klaus Scheufelen, odpowiedzialny w Elektromechanische Werke Karlshagen (EMW) w ramach programu kierowanej rakiety przeciwlotniczej Wasserfall za silnik wraz z osprzętem. Scheufelen zapoznany został przez swojego dowódcę z czasów służby w artylerii przeciwlotniczej...
Czechosłowacki samolot myśliwski Avia S-199 powstał na bazie płatowca Messerschmitta Bf 109, na którym z powodu braku w kraju silników Daimler Benz DB 605 zabudowano silnik Junkers Jumo 211F napędzający w latach wojny niemieckie bombowce. Z uwagi na znacznie niższą moc napędu takie połączenie...
Dwusilnikowy bombowiec P1Y Ginga został skonstruowany w latach 1940–1942 w arsenale Kūgishō. Był pierwszym przedstawicielem zupełnie nowej kategorii samolotów w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej – lądowych bombowców nurkujących. Produkcja seryjna rozpoczęła się jesienią 1943 r.
Jedną z domen światowych mocarstw stanowił intensywny rozwój lotnictwa strategicznego, ktore stało się ważną częścią triady atomowej oraz arsenału odstraszania. Począwszy od połowy lat 40., kiedy ten rodzaj lotnictwa zaczął nabierać znaczenia, w Związku Radzieckim Lotnictwo Dalekiego Zasięgu, tj. Dalnaja Awiacja...
Wraz z wprowadzeniem do produkcji seryjnej przez Związek Radziecki nowych wariantów MiG-a-21 siły powietrzne Stanów Zjednoczonych oraz amerykański Departament Obrony (Department of Defense) wyraziły zainteresowanie powstaniem następcy lekkiego samolotu myśliwskiego Northrop F-5A Freedom Fighter.
Tuż po zakończeniu wielkiej wojny kpt. O.S. Penn oficer Tank Corps opracował projekt 6-tonowego czołgu nawiązującego do Renault FT. Wóz miał dwuosobową załogę, charakteryzował się lekkim opancerzeniem i uzbrojeniem. Niestety pomysł upadł ze względu na brak zainteresowania czynników oficjalnych.
Japońskie krążowniki, szczególnie krążowniki zwane potocznie „waszyngtońskimi”, cechowała specyficzna forma konstrukcji kadłuba i nadbudówek. Nie wynikała ona, jak się powszechnie uznaje, z egzotycznej dla Europejczyków fantazji japońskich konstruktorów, ale była wynikiem wnikliwych analiz technicznych...
Historia czołgów KW nie byłaby kompletna bez opisu pojazdu o wspólnym rodowodzie. Ciężkie działo samobieżne, noszące początkowo oznaczenie KW-14, było ostatnim wozem bojowym mającym za patrona marszałka Woroszyłowa. Co prawda istniał jeszcze czołg eksperymentalny KW-13, ale był on całkowicie nową i odmienną konstrukcją.
Pierwsza wojna światowa dała asumpt do wydzielenia dwóch klas czołgów: szybkich i obdarzonych dużymi zdolnościami manewrowymi czołgów lekkich oraz potężnie opancerzonych i silnie uzbrojonych czołgów ciężkich, mających zapewnić im wsparcie ogniowe lub samodzielnie przełamywać linie umocnień przeciwnika.
B-24 Liberator był najliczniej produkowanym amerykańskim samolotem wojskowym w całej dotychczasowej historii. Do dziś pozostaje jednym z najbardziej znanych bombowców z okresu II wojny światowej. Liberatory latały nad Atlantykiem, Europą, Morzem Śródziemnym, północną Afryką, Pacyfikiem, Chinami i Azją Południowo-Wschodnią.
6 maja 1902 roku, wraz z podniesieniem bandery, okręty stojące w porcie i na redzie Kronsztadu wywiesiły kolorowe flagi kodu sygnałowego i oddały salut 31 wystrzałami z okazji urodzin cara Mikołaja II. Dla „Askolda” i jego załogi zaczął się okres nieustannych parad, inspekcji i salutów. W przerwach przyjmowano amunicję...
Początków niszczycieli, jako wyodrębnionej klasy okrętów, należy szukać pod koniec XIX wieku. W okresie tym, teoria sztuki wojennej na morzu przeżywała zauroczenie bronią torpedową. Jednym z objawów tego zauroczenia było powstanie we Francji koncepcji zwanej dziś „młodą szkołą” (franc. la jeune école).
Kiedy pada słowo „Nagant” w naszej wyobraźni pojawia się natychmiast obraz radzieckiego żołnierza albo funkcjonariusza cieszącego się u nas bardzo złą sławą NKWD. Uproszczenie takie spowodowane jest dwoma podstawowymi czynnikami: po pierwsze – wielkością produkcji liczącą około 2,5 miliona sztuk...
Samolot szturmowy i rozpoznawczy Mitsubishi Ki-51 był pierwszym samolotem Lotnictwa Japońskiej Armii Cesarskiej przeznaczonym do atakowania celów naziemnych i taktycznego rozpoznania na polu walki. Wykorzystywany był także do szkolenia i jako szybki samolot dyspozycyjny.
Wypadki lotnicze to stały element towarzyszący lotnictwu w ciągu całej jego historii. Ze względu na swego rodzaju spektakularność przykuwają szeroką uwagę społeczną. W historii lotnictwa wojskowego II Rzeczypospolitej nie brakowało katastrof, które kosztowały niejedno żołnierskie życie.
Z chwilą wybuchu pierwszej wojny światowej i rozpoczęcia walk frontowych w Europie nastąpił dynamiczny rozwój nowego środka walki – pociągów pancernych. Budowę pierwszych improwizowanych jednostek zainicjowali dowódcy kompanii kolejowych armii austro-węgierskiej.
Zmagająca się w czasie II wojny światowej z niszczycielskimi alianckimi nalotami III Rzesza zmuszona była do desperackiego poszukiwania nowych, skutecznych środków zwalczania zagrożenia z powietrza. Podejmowano w tym kierunku działania często awangardowe, choć nie zawsze racjonalne.
Ten czołg miał wyjątkowego pecha, pojawił się bowiem w niewłaściwym czasie i w niewłaściwym miejscu. Obecnie trudno powiedzieć, jak wyglądałaby historia tej konstrukcji, gdyby wojna na wschodzie rozpoczęła się przynajmniej o rok później, czyli zgodnie z przewidywaniami przemysłu czołgowego.
P-51 zasłynął jako myśliwiec eskortowy dalekiego zasięgu. Dużo mniej znane są działania „przyfrontowe” Mustangów obu stacjonujących w Anglii amerykańskich Armii Powietrznych (8. i 9. AF) w ramach wsparcia wojsk lądowych.
Pierwsze starcie bojowe Batalionu Dział Szturmowych okazało się bardzo kosztowne. W wyniku walk poległo dwóch oficerów: kpt. Knut von Troli, por. Martti Myllymaa, dwóch podoficerów: sierż. Taumo Johanes Haikka, plut. Iisakki Ilmari Koskiniemi oraz szer. Paavo Juho Havu.
