W poprzednim numerze „MSiO” omówiliśmy genezę i konstrukcję kadłuba wraz z ochroną bierną okrętów typu Courbet. Tym razem skupimy się na ich napędzie i uzbrojeniu.
Historia hiszpańskiej artylerii nadbrzeżnej to temat u nas praktycznie nieznany. Pora więc nadrobić zaległości i prześledzić, jak wyglądała modernizacja i funkcjonowanie tego rodzaju wojsk od początku XX w. aż do likwidacji ostatnich baterii w ostatniej dekadzie tego samego stulecia.
Jedną z legend Sił Zbrojnych ZSRR były jednostki specjalnego przeznaczenia, znane w skrócie jako Specnaz. Podporządkowane GRU (Głównemu Zarządowi Wywiadu), rozlokowane były na terenie każdego z okręgów wojskowych oraz w grupach wojsk stacjonujących poza granicami ZSRR. Na terenie Ukrainy...
Lata 1951–1952 były kluczowe dla przemiany węgierskich sił zbrojnych. Z armii ograniczonej traktatami pokojowymi powstawała masowa Węgierska Armia Ludowa, podporządkowana radzieckim planom strategicznym. Plany mobilizacyjne przewidywały wystawienie setek tysięcy żołnierzy i utworzenie nowych dywizji, a proces ten stał się częścią...
Dziwne jest to, że 16 niszczycieli brytyjskich typu O-P pozostaje w historii Royal Navy, jak i historii działań morskich lat II wojny światowej gdzieś na dalszym planie z przypięta nie wiedzieć czemu przez historyków etykietką okrętów znacznie mniej udanych, czy też wręcz nieudanych w stosunku do niszczycieli typu J-K-N czy L-M.
Styczniowa uchwała KSUS oraz przygotowany w marcu 1937 roku referat szefa DepArt. będący analizą zdolności armii do formowania kolejnych jednostek artylerii ciężkiej określał jasno tryb oraz zakres możliwości w jakich należało podejmować działania, aby urzeczywistnić powyższy zamiar. Mimo skromnych zasobów, w szczególności...
Czas międzywojnia dzieli się na dwa okresy: do epoki nazi i później. Wynika to głównie ze ścisłego powiązania powstania III Rzeszy z zapoczątkowaniem marszu Niemiec ku wojnie. W dużym stopniu wynika to na pewno z autentycznie ogromnej skali i tempa zbrojeń Niemiec od końca 1933 roku, których obraz może faktycznie przysłaniać horyzonty.
Armia Imperium Osmańskiego przystępując do Wielkiej Wojny znajdowała się w nienajlepszej kondycji, podobnie jak całe tureckie państwo. Przegrana w wojnie w 1912 roku (przeciwnikami była Serbia, Bułgaria i Grecja) oraz utrata Libii na rzecz Włoch pokazały, że Imperium tureckie stoi przed upadkiem. Turcja opowiedziała się za sojuszem z Państwami Centralnymi...
Postępująca modernizacja i rozbudowa sił zbrojnych Rzeszy Niemieckiej w latach trzydziestych koncentrowała coraz większą uwagę polskiego wywiadu wojskowego. Zwiększająca się liczba dywizji piechoty, unowocześnianie artylerii, a nade wszystko utworzenie Panzertruppen i Luftwaffe świadczyły coraz dobitniej o zamiarach zachodniego sąsiada Rzeczypospolitej.
Martin AM Mauler, z powodu oznaczenia AM nazywany popularnie „Able Mabel”, a z powodu licznych wypadków „Awful Monster”, był jednym z pierwszych przedstawicieli nowej kategorii jednomiejscowych pokładowych samolotów bombowo-torpedowych US Navy. Pierwszy prototyp został oblatany w sierpniu 1944 roku, ale...
Omawiany dziś okręt, choć jednej nazwy, ale klasyfikowany w dwóch różnych klasach nigdy nie wszedł do służby bojowej w składzie Cesarskiej Floty Japonii i nie zdążył odegrać żadnej roli w wojnie na Pacyfiku. Projektowany jako krążownik Klasy „A”, czyli kolejny ciężki krążownik, jaki miał zasilić flotę po Tone i Chikuma, ostatecznie miał stać się lotniskowcem...
3 marca 1918 roku Rada Komisarzy Floty Bałtyckiej wydała rozkaz ewakuacji z Finlandii. Akcja przebiegała w bardzo trudnych warunkach. Wiele jednostek wymagało remontów, załogi był niekompletne, dodatkowo w warunkach zimowych żegluga na wodach przybrzeżnych bez udziału lodołamaczy była praktycznie niemożliwa.
W pierwszej połowie lat 80., na zamówienie resortu obrony Bułgarii, inżynierowie z rodzimych instytucji naukowo-badawczych i przemysłu opracowywali gąsienicowy bojowy wóz piechoty BMP-23. Skrót związany jest oczywiście z rosyjską nazwą „bojowa maszyna piechoty”, a liczba „23” oznacza kaliber armaty, w którą uzbrojono pojazd.
Włoskie siły podwodne po II wojnie światowej przechodziły kilka etapów rozwoju. Na ich przykładzie widać jednak wyraźnie, że zdolności przemysłowe do budowy jednostek tej klasy są dość unikalne i nabyte wcześniej doświadczenia trudno się po dłuższej przerwie odtwarza.
W dotychczasowej literaturze przetarg na przyszłe okręty podwodne typu Orzeł przedstawiano mylnie bądź też niekompletnie, pomijając różne istotne aspekty postępowania i zakulisowych działań poszczególnych stoczni. Tymczasem bogata dokumentacja przechowywana w Wojskowym Biurze Historycznym w Rembertowie oraz...
Choć nie były pionierami w swojej klasie, jednostki te zapisały się w historii budownictwa okrętowego jako pierwsze okręty od początku projektowane jako nosiciele kierowanych pocisków skrzydlatych do zwalczania celów morskich. Ich oręż uznawano na świecie za nowoczesny przez mniej więcej dekadę, do czasu opracowania skutecznych...
Cztery pancerniki typu Courbet były pierwszymi drednotami zbudowanymi dla Francuskiej Marynarki Wojennej (Marine Nationale). W latach 30. XX w. nie poddano ich generalnej przebudowie, modernizację ograniczając jedynie do niezbędnego minimum. Podczas kolejnego światowego konfliktu pełniły już funkcje wyłącznie pomocnicze.
Miały różne nazwy, ale podobne miejsce w strukturze morskiego rodzaju sił zbrojnych i zadania do realizacji. W tytule uszeregowano je chronologicznie, a zmiany w ich organizacji nie były przypadkowe i zależały od stopnia „zapatrzenia” na radziecki model struktury sił morskich na poszczególnych teatrach działań.
P-51H była ostatnią, najszybszą, a pod względem konstrukcji i aerodynamiki także najlepszą produkowaną seryjnie wersją Mustanga. Jej powstanie było efektem rozpoczętych w 1943 roku prac nad lekkimi wersjami Mustanga, które zaowocowały również opracowaniem i zbudowaniem prototypów XP-51F, XP-51G i XP-51J.
W obliczu zarysowującej się klęski wojennej Rzeszy Niemieckiej oraz jej sojuszników, nieuchronnego zbliżania się Armii Czerwonej ku granicom Węgier i porażek w walkach obronnych w Siedmiogrodzie we wrześniu 1944 regent Królestwa Węgier wiceadmirał Miklós Horthy podjął próbę zerwania z Niemcami i przejścia na stronę koalicji antyhitlerowskiej.
