Omawiany dziś okręt, choć jednej nazwy, ale klasyfikowany w dwóch różnych klasach nigdy nie wszedł do służby bojowej w składzie Cesarskiej Floty Japonii i nie zdążył odegrać żadnej roli w wojnie na Pacyfiku. Projektowany jako krążownik Klasy „A”, czyli kolejny ciężki krążownik, jaki miał zasilić flotę po Tone i Chikuma, ostatecznie miał stać się lotniskowcem...
3 marca 1918 roku Rada Komisarzy Floty Bałtyckiej wydała rozkaz ewakuacji z Finlandii. Akcja przebiegała w bardzo trudnych warunkach. Wiele jednostek wymagało remontów, załogi był niekompletne, dodatkowo w warunkach zimowych żegluga na wodach przybrzeżnych bez udziału lodołamaczy była praktycznie niemożliwa.
W pierwszej połowie lat 80., na zamówienie resortu obrony Bułgarii, inżynierowie z rodzimych instytucji naukowo-badawczych i przemysłu opracowywali gąsienicowy bojowy wóz piechoty BMP-23. Skrót związany jest oczywiście z rosyjską nazwą „bojowa maszyna piechoty”, a liczba „23” oznacza kaliber armaty, w którą uzbrojono pojazd.
Włoskie siły podwodne po II wojnie światowej przechodziły kilka etapów rozwoju. Na ich przykładzie widać jednak wyraźnie, że zdolności przemysłowe do budowy jednostek tej klasy są dość unikalne i nabyte wcześniej doświadczenia trudno się po dłuższej przerwie odtwarza.
W dotychczasowej literaturze przetarg na przyszłe okręty podwodne typu Orzeł przedstawiano mylnie bądź też niekompletnie, pomijając różne istotne aspekty postępowania i zakulisowych działań poszczególnych stoczni. Tymczasem bogata dokumentacja przechowywana w Wojskowym Biurze Historycznym w Rembertowie oraz...
Choć nie były pionierami w swojej klasie, jednostki te zapisały się w historii budownictwa okrętowego jako pierwsze okręty od początku projektowane jako nosiciele kierowanych pocisków skrzydlatych do zwalczania celów morskich. Ich oręż uznawano na świecie za nowoczesny przez mniej więcej dekadę, do czasu opracowania skutecznych...
Cztery pancerniki typu Courbet były pierwszymi drednotami zbudowanymi dla Francuskiej Marynarki Wojennej (Marine Nationale). W latach 30. XX w. nie poddano ich generalnej przebudowie, modernizację ograniczając jedynie do niezbędnego minimum. Podczas kolejnego światowego konfliktu pełniły już funkcje wyłącznie pomocnicze.
Miały różne nazwy, ale podobne miejsce w strukturze morskiego rodzaju sił zbrojnych i zadania do realizacji. W tytule uszeregowano je chronologicznie, a zmiany w ich organizacji nie były przypadkowe i zależały od stopnia „zapatrzenia” na radziecki model struktury sił morskich na poszczególnych teatrach działań.
P-51H była ostatnią, najszybszą, a pod względem konstrukcji i aerodynamiki także najlepszą produkowaną seryjnie wersją Mustanga. Jej powstanie było efektem rozpoczętych w 1943 roku prac nad lekkimi wersjami Mustanga, które zaowocowały również opracowaniem i zbudowaniem prototypów XP-51F, XP-51G i XP-51J.
W obliczu zarysowującej się klęski wojennej Rzeszy Niemieckiej oraz jej sojuszników, nieuchronnego zbliżania się Armii Czerwonej ku granicom Węgier i porażek w walkach obronnych w Siedmiogrodzie we wrześniu 1944 regent Królestwa Węgier wiceadmirał Miklós Horthy podjął próbę zerwania z Niemcami i przejścia na stronę koalicji antyhitlerowskiej.
Lekkie samochody rozpoznawcze typu Adler Kfz.13/14 były pierwszymi pojazdami tej klasy zaprojektowanymi od podstaw na potrzeby armii niemieckiej w okresie międzywojennym. Nazywane przez swoje załogi, nieco pogardliwie „wannami”, te miniaturowe samochody pancerne, odegrały kluczową rolą w szkoleniu...
Wzmocnienie artylerii ciężkiej Wojska Polskiego (WP) stanowiło jeden z priorytetów przyjętego w drugiej połowie lat 30. planu modernizacji i rozbudowy tej broni. Jedno z zatwierdzonych przez kierownictwo armii działań dotyczyło utworzenia samodzielnego dywizjony artylerii ciężkiej dla każdej z trzydziestu czynnych dywizji piechoty (DP).
Koncepcja zapewnienia bezpośredniego wsparcia artyleryjskiego nacierającej piechocie okazała się w praktyce bardzo skuteczna w realiach walk na froncie wschodnim. Sprawdziła się po obu stronach frontu. W armii niemieckiej starano się w maksymalnym stopniu wykorzystać podwozia istniejących czołgów lekkich własnych i zdobycznych.
Proces doskonalenia samolotów Bell P-39 i Lockheed P-38 okazał się nadzwyczaj długi. Airacobry stosunkowo szybko zostały wycofane z frontowych jednostek USAAF, choć pilotów radzieckich zachwycały do końca wojny, trafiając także do lotnictwa kilku innych państw. Unikalną zaletą Lightninga był zaś ogromny zasięg...
Po ogłoszeniu 24 sierpnia 1991 roku Aktu Niepodległości Ukrainy i przyjęciu tego samego dnia przez Radę Najwyższą Ukrainy Uchwały „O formacjach wojskowych w Ukrainie”, wszystkie jednostki wojskowe radzieckich Wojsk Powietrznodesantowych (WPD) znajdujące się na terytorium Ukrainy przeszły pod jurysdykcję Kijowa.
Samoloty bombowo-torpedowe SB2D i BTD Destroyer były ogniwami pośrednimi pomiędzy słynnym SBD Dauntless a powojennym AD Skyraider. Dwumiejscowy SB2D powstał jako następca bombowców nurkujących SBD Dauntless i SB2C Helldiver. Zmiana koncepcji użycia pokładowych samolotów uderzeniowych przez US Navy sprawiła, że...
Samoloty MiG-25 w wersjach rozpoznawczo-uderzeniowych ogrywały dużą rolę w lotnictwie ZSRR, biorąc m.in. udział w misjach bojowych prowadzonych nad Izraelem. W niewielkiej liczbie zostały sprzedane do Bułgarii, Indii, Algierii, Syrii i Iraku, który wykorzystał je w wojnie z Iranem.
Funkcjonowanie armii w okresie pokoju wiąże się z szeregiem działań natury administracyjnej, jednym z jej wyznaczników bywa, niekiedy przesadna, biurokracja. Wraz z reformowaniem struktur, zmianami organizacyjnymi czy wprowadzaniem nowych typów sprzętu i uzbrojenia konieczne stawało się dokonywanie rozmaitych przeglądów i podsumowań.
10 lutego 1947 roku w Paryżu podpisano traktat pokojowy pomiędzy byłymi sojusznikami Rzeszy Niemieckiej a aliantami. Podpis pod układem ze strony Włoch złożył Roberto Lupi di Soragna, urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Układ został ratyfikowany przez Zgromadzenie Konstytucyjne 31 lipca i wszedł w życie 15 września tego samego roku.
Najcięższy sowiecki czołg z okresu II wojny światowej dzięki swej wielkiej wieży i potężnemu uzbrojeniu wszedł na stałe do ikonografii tego konfliktu. Chociaż zbudowano ich niewiele a ich kariera bojowa była niesłychanie krótka, to KW-2 jest jednym z najbardziej znanych, czy też rozpoznawalnych wozów bojowych w całej długiej historii czołgu.
