Zwodowano drugi rosyjski okręt desantowy projektu 11711

25 maja br. w Stoczni Przybałtyckiej „Jantar” (ros. Прибалтийский судостроительный завод «Янтарь») wchodzącej w skład spółki Zjednoczona Korporacja Stoczniowa (ros. АО Объединённая судостроительная корпорация) w Kaliningradzie odbyła się ceremonia „wodowania” dużego okrętu desantowego „Piotr Morgunow” projektu 11711. Samo „wodowanie” odbyło się poprzez wprowadzenie jednostki do pływającego suchego doku numer PD-8, który następnie został napełniony wodą.

„Piotr Morgunow” jest drugim okrętem desantowym projektu 11711. Budowę pierwszej jednostki tego projektu, prototypowego „Iwan Gren” (numer stoczniowy 01301), rozpoczęto jeszcze w 2004 roku, na mocy umowy z 1 kwietnia 2004 roku pomiędzy ministerstwem obrony Rosji a stocznią „Jantar” (kontrakt zawierał także klauzulę o możliwości budowy drugiego okrętu). Początkowo planowano, że „Iwan Grien” będzie pierwszym z pięciu lub sześciu jednostek tego typu dla marynarki wojennej Rosji. Położenie stępki nastąpiło jeszcze w tym samym roku. Zgodnie z harmonogramem okręt powinien być przekazany do eksploatacji w 2008 roku, jednak dopiero w tym roku rozpoczęto faktycznie budowę. Była ona dwukrotnie wstrzymywana i jednostka została zwodowana dopiero w 2012 roku. W maju br. „Iwan Grien” nadal znajduje się na etapie państwowych prób zdawczo-odbiorczych – do końca 2018 roku ma wejść do linii.

Z kolei umowa pomiędzy rosyjskim resortem obrony a stocznią „Jantar” na budowę „Piotra Morgunowa” (numer stoczniowy 01302) została zawarta 1 września 2014 roku. Położenie stępki nastąpiło w następnym roku, jednak zgodnie z danym rosyjskimi faktycznie prace nad jednostką, w tym cięcie blach i budowę kadłuba rozpoczęto jeszcze w 2006 roku. W myśl zapisów umowy przekazanie jednostki odbiorcy – marynarce wojennej Federacji Rosyjskiej – powinno się odbyć do końca br., zachowanie tego tego terminu jest jednak mało prawdopodobne, nawet biorąc pod uwagę znaczne przyspieszenie prac w porównaniu do budowy prototypowego „Iwana Griena”.

Projekt dużego okrętu desantowego, który otrzymał numer 11711, został opracowany przez Newskie Biuro Projektowo-Konstrukcyjne NPKB z Sankt Petersburga. Zgodnie z wymaganiami okręt ma mieć możliwość transportu wzmocnionej kompanii piechoty morskiej wraz z pojazdami, zaokrętowania śmigłowców transportowych Ka-29 oraz przerzucania na brzeg wozów bojowych za pomocą przewożonego w ładowni parku pontonowego. Projektowanie okrętu trwało ponad sześć lat z uwagi na wielokrotne zmiany w założeniach i wymaganiach dotyczących nowej jednostki, również po rozpoczęciu budowy, z uwagi na długotrwały brak funduszy, projekt został znacząco zmieniony. Po 2010 roku zrezygnowano z części uzbrojenia i wyposażenia, w celu obniżenia ceny i uproszczenia okrętu.

Wyporność okrętu projektu 11711 wynosi około 5000 ton, długość 120 m, szerokość 16,5 m, zanurzenie 3,6 m. Jednostka ma osiągać prędkość 18 węzłów i zasięg 3500 Mm przy 16 węzłach. Zdolności transportowe to 1500 ton ładunków luźnych lub skonteneryzowanych, 300 żołnierzy lub 20 kontenerów TEU, 13 czołgów typu T-72 lub 36 transporterów opancerzonych typu BTR-82. Uzbrojenie składa się z armaty uniwersalnej AK-176M kalibru 76 mm i dwóch wyrzutni niekierowanych pocisków rakietowych systemu A-215 Grad-M na dziobie, dwóch zestawów artyleryjskich AK-630M Duet kalibru 30 mm na nadbudówce oraz przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych Igła. Okręt ma hangar i lądowisko dla śmigłowca typu Ka-29.

tekst: Tomasz Kwasek

foto: Stocznia „Jantar”