System W2MPIR z WB Group

System W2MPIR z WB Group

Tomasz Kwasek

 

Grupa WB zaprezentowała na tegorocznym MSPO innowacyjny, a zarazem kompleksowy system zwalczania środków obronnych przeciwnika zorganizowanych w tzw. strefy wzbraniania, znane również jako strefy antydostępowe (Anti Acces/Area Denial, A2/AD). Rozwiązanie nazwane W2MPIR (Wielowarstwowy Wielozadaniowy Misyjny Powietrzny Inteligentny Rój) – potocznie Wampir – składa się z elementów rozwijanych w spółkach Grupy WB od kilku lat. Elementy te same w sobie sprawdzone i skuteczne zostały obecnie powiązane w jeden system.

W2MPIR jest odpowiedzią na rozwój stref wzbraniania dysponujących zaawansowanymi środkami obrony powietrznej, a jednocześnie wykorzystuje rozwój jaki dokonał się w ostatnich latach w systemach dowodzenia i kierowania oraz walki elektronicznej. Gwałtowny wzrost liczby i możliwości systemów elektronicznych w siłach zbrojnych, ale także w strukturach państwowych i w życiu cywilnym, powoduje, że domena elektromagnetyczna staje się jednym z kluczowych pól potencjalnego konfliktu. Równocześnie potencjalny przeciwnik wykorzysta spektrum elektromagnetyczne do tzw. działań hybrydowych, m.in. ataków na systemy informacyjne, w tym społecznościowe, aby za pomocą środków walki elektronicznej oddziaływać nie tylko na siły obronne, ale także na społeczeństwo. Z tego względu istotne jest zniszczenie (zneutralizowanie) systemów walki radioelektronicznej atakującego, zarówno o charakterze obronnym (stacje radiolokacyjne, środki rozpoznania elektronicznego), jak i ofensywnym (systemy ataku elektronicznego). Chociaż lądowe systemy antydostępowe składają się głównie z klasycznych – rakietowych i lufowych – lądowych środków obronnych, ich niszczenie może być realizowane niestandardowo. W2MPIR to system przełamania systemów walki elektronicznej i stref antydostępowych za pomocą rozproszonych sił i środków, w którym główną rolę odgrywają bezzałogowce i system kierowania nimi. System wykorzystuje promieniowanie elektromagnetyczne urządzeń przeciwnika do wykrywania i naprowadzania na nie własnych środków zwalczania.

Szkieletem rozwiązania W2MPIR są niskoemisyjne systemy łączności i transmisji danych, zbudowane według koncepcji Silent Network, które integrują sensory w postaci bezzałogowych środków obserwacji i rozpoznania wykorzystujących urządzenia pracujące w paśmie widzialnym, podczerwonym i radiowym, a także efektory, czyli bezzałogowce uderzeniowe przeznaczone do obezwładniania środków obrony stref A2/AD przeciwnika. Dzięki temu do systemu mogą być włączone własne naziemne siły i środki obserwacji i rozpoznania oraz środki rażenia wykorzystujące systemy obserwacji, dowodzenia i kierowania ogniem TOPAZ, U-GATE z WB Group, np. wysunięci obserwatorzy oraz artyleryjskie i rakietowe systemy rażenia. W skład lotniczego elementu Wampira wchodzą cztery typy bezzałogowców opracowanych przez podmioty WB Group, sprawdzonych w działaniach bojowych, ale w nowych zmodyfikowanych wersjach: obserwacyjno-rozpoznawcze FT-5 i FlyEye oraz rozpoznawczo-uderzeniowe (amunicja krążąca) Warmate 1 i Warmate 2.

Pierwszy z nich, bezzałogowy system powietrzny FT-5 Łoś klasy taktycznej, jest przeznaczony do prowadzenia rozpoznania na głębokość do 150 – 180 km bez retranslacji i łączności satelitarnej, w zależności od ukształtowania terenu. Aparat może być wyposażony w urządzenia retranslacji łączności pozwalające na budowę architektury dowodzenia i kontroli. Dwusilnikowy aparat zbudowany w klasycznym samolotowym układzie aerodynamicznym z trójpodporowym podwoziem z kółkiem przednim. Dzięki takiemu układowi kadłub może zostać wykorzystany w pełni do zabudowy systemu sterowania i wyposażenia zadaniowego. Wariantowy napęd stanowić mogą silniki elektryczne, spalinowe lub układ hybrydowy (spalinowo-elektryczny) – od tego zależy długotrwałość lotu, która w pierwszej konfiguracji sięga 4 godzin, z silnikami elektrycznymi ponad 10, a w układzie hybrydowym ponad 14 (w tym przypadku zwiększa się także skrytość działania). Mieszany napęd pozwala również na wprowadzenie nowych możliwości operacyjnych, w ramach których dolot w rejon operacji prowadzony byłby z wykorzystaniem silników spalinowych (zasilających w tym czasie baterie napędu elektrycznego), sama misja (np. rozpoznawcza) z użyciem cichszych silników elektrycznych, natomiast powrót z zadania ponownie z wykorzystaniem napędu spalinowego. Dwusilnikowy napęd zapewnia także dużą moc przy starcie, a także dynamiczne wznoszenie na nakazaną wysokość. Aparat otrzymał również instalację przeciwoblodzeniową. FT-5 jest kierowany, a właściwie kontrolowany przez czterech operatorów, którzy wykorzystują specjalistyczne pojazdowe stacje kontroli, ale może być kierowany za pomocą typowych konsoli operatorskich identycznych z opracowanymi dla mniejszych bezzałogowców FlyEye, np. w przypadku konieczności kontroli nad FT-5 w rejonie wykonywania zadania przez wysuniętych obserwatorów. Bezzałogowiec startuje i ląduje w sposób klasyczny – system sterowania umożliwia automatyczny start i przyziemienie – lub może być wypuszczany w powietrze za pomocą wyrzutni. Wyposażenie zadaniowe FT-5 to głowica optoelektroniczna z sensorami optycznymi i termowizyjnymi, radar obserwacji powierzchni pracujący w trybie syntetycznej apertury (Synthetic Aperture Radar, SAR) lub urządzenia rozpoznania elektronicznego. Aparat może być wyposażony w transponder systemu identyfikacji „swój-obcy”. WB Group deklaruje możliwość uzbrojenia FT-5 w podwieszane pod skrzydłami bezzałogowce uderzeniowe (amunicja krążąca) Warmate-TL.

Pełna wersja artykułu w magazynie Lotnictwo 10/2021

Wróć

Koszyk
Facebook
Tweety uytkownika @NTWojskowa Twitter