Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej V

 


Piotr Butowski


 

Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej

 

Część V.

Lotnictwo taktyczne na Uralu i w Azji


Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej w azjatyckiej części Rosji są znacznie mniej znane, niż te rozmieszczone w części europejskiej. Dlatego też poziom błędu w tej części artykułu może być większy niż w poprzednich. Jeśli spojrzeć na mapę, to widać wyraźnie, że lotnisk wojskowych w azjatyckiej części Rosji jest znacznie mniej niż w Europie. Są one rozmieszczone w kilku grupach wzdłuż granicy z Mongolią i Chinami oraz wybrzeża Pacyfiku. Pozostałe obszary są puste.
 
 

 

 
 
5. Armia WWS i PWO odznaczona orderem Czerwonego Sztandaru

 

Jest to najmniejsza (pod względem liczby jednostek) ze wszystkich armii lotniczych w Rosji. Jej strefą odpowiedzialności jest obszar Przywołżańsko-Uralskiego Okręgu Wojskowego leżący wewnątrz Rosji na granicy Europy z Azją (od południa graniczy z Kazachstanem).

5. Armia WWS i PWO została utworzona 1 czerwca 2001 r. z 5. Samodzielnego Korpusu WWS i PWO, który z kolei powstał w 1998 r. z 5. Korpusu PWO. Jeszcze do niedawna armia nie miała samolotów bojowych, a jedynie trzy pułki rakiet przeciwlotniczych, dwa pułki śmigłowców i jednostki pomocnicze. Około 2001–2002 r. włączono do niej pułk myśliwców przechwytujących MiG-31 i pułk bombowców Su-24M, przy czym same jednostki nie ruszyły się z miejsca: także poprzednio stacjonowały one w strefie odpowiedzialności armii, ale formalnie były podporządkowane bezpośrednio pod Główne Dowództwo Sił Powietrznych. 5. Armii WWS i PWO podporządkowana została także baza na lotnisku Kant w Kirgizji utworzona w październiku 2003 r. Dowódcą 5. Armii WWS i PWO jest od czerwca 2008 r. gen. mjr Wiktor Bondariew.

76. (?) Dywizja PWO. Jest to jeden z młodszych związków taktycznych w rosyjskich siłach powietrznych. Dowództwo dywizji zostało sformowane w lipcu 2002 r.; jej pierwszym dowódcą był gen. mjr W. Iwanow. Jednakże później dywizji przekazano tradycje poprzedniej, 28. Dywizji PWO, sformowanej w kwietniu 1940 r. w Odessie jako 15. Samodzielna Brygada PWO z dwoma pułkami armat przeciwlotniczych i dwoma pułkami samolotów myśliwskich oraz mniejszymi jednostkami. W październiku 1941 r. brygada została przebazowana na Krym dla osłony bazy w Sewastopolu; później walczyła w Kerczu, Tuapse. We wrześniu 1942 r. w Tbilisi została przekształcona w 2. Samodzielną Brygadę PWO, a wiosną 1945 r. rozwinięto ją w 99. Dywizję PWO. W 1948 r. dywizja została przekształcona w 8. Samodzielną Brygadę PWO. W 1949 r. związek taktyczny – z różnymi nazwami - przeniesiono do Wołogdy, w 1952 r. – do Gorkiego (dzisiejszy Niznij Nowgorod), a w 1954 r. – do Kujbyszewa (dzisiejsza Samara). W 1960 r. utworzono na jego bazie 25. Samodzielny Korpus PWO, a w 1963 r. – 28. Dywizję PWO w składzie 4. Samodzielnej Armii PWO. W takim stanie dywizja przetrwała do 1998 r., kiedy to rozformowano ją, a jednostki włączono „luzem” do 5. Samodzielnego Korpusu WWS i PWO. Cztery lata później, w 2002 r. ponownie sformowano dywizję w Samarze i przekazano jej tradycje poprzedniej 28. Dywizji PWO.

764. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego. Pułk został sformowany w listopadzie 1952 r. na samolotach MiG-15. W kolejnych latach otrzymywał myśliwce MiG: MiG-17, MiG-19 i MiG-25 (od 1971 do 1992 r.). W 1992 r. otrzymał MiG-31, ma także kilka szkolnych MiG-25PU. Przez kilka lat, od 1998 do 2002 r. był to pułk centralnego podporządkowania. W 2002 r., wraz z utworzeniem dywizji PWO w Samarze został jej podporządkowany. Dowódcą pułku jest płk Władimir Kucenko (2008 r.).

Ciąg dalszy w numerze.


 

Wróć

Koszyk
Facebook
Tweety uytkownika @NTWojskowa Twitter