Siły Powietrzne Salwadoru

 


Inigo Guevara


 

 

 

Siły Powietrzne Salwadoru

 

 


Salwador, położony w samym sercu Ameryki Środkowej, jest najmniejszym, a jednocześnie najgęściej zaludnionym państwem tego regionu. Kraj wciąż wydobywa się z zapaści po długotrwałej wojny domowej (1980–1992). Ma on natomiast bogate tradycje lotnicze. I chociaż dziś Siły Powietrzne Salwadoru są stosunkowo słabe, to jednak tworzy je doświadczony personel, stanowiący punkt wyjścia do przyszłej rozbudowy i unowocześnienia.


 
 


oczny budżet państwa wynosi niewiele ponad 100 milionów dolarów, budżet Sił Powietrznych Salwadoru (Fuerza Aérea Salvadorena – FAS) więc również nie jest wysoki – zaledwie 2,6 mln USD, co ledwie wystarcza na paliwo i pensje, nie pozostawiając środków na bardzo potrzebną modernizację. Całość FAS jest zorganizowana w dwie brygady lotnicze i wojskową szkołę lotniczą, które stacjonują w dwóch bazach. Nowsza z nich to Comalapa, leżąca u wybrzeży Pacyfiku, będąc jednocześnie portem lotniczym stolicy państwa, San Salvador.

Comalapa
Baza położona około 50 km od San Salvador, to główny międzynarodowy port lotniczy państwa. Oficjalnie nosi on nazwę Cuscatlán International Airport i został zbudowany w końcu lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, jego otwarcie nastąpiło w 1980 r. Jego unikalność polega na tym, że położenie portu lotniczego pozwala na jego ciągłą rozbudowę, przy czym można to robić nie przerywając funkcjonowania lotniska. Jest to też macierzysta baza największych i najważniejszych linii lotniczych w Ameryce Środkowej – TACA (Transportes Aéreos del Continente Americano). TACA stanowi ważną część ekonomii Salwadoru, dając ok. 2300 miejsc pracy w stolicy państwa. Po północnej stronie portu lotniczego Comalapa znajduje się kilka hangarów i budynków należących do 2.  Brygady Lotniczej FAS (Segunda Brigada Aérea). Jej trzon stanowi Grupa Myśliwsko-Bombowa (Grupo de Caza y Bombardeo), ulokowana w Comalapa od 1988 r. Grupa składa się z dywizjonu szturmowego Escuadrón de Ataque wyposażonego w dziewięć samolotów Cessna A-37B Dragón oraz z dywizjonu rozpoznawczego Escuadrón de Reconocimiento, dysponującego samolotami obserwacyjnymi Cessna O-2A/B Martillo.
 
 

Pełna wersja artykułu w magazynie Lotnictwo 11/2009

Wróć

Koszyk
Facebook
Tweety uytkownika @NTWojskowa Twitter