"Pływająca wolność"

 

 

 

Pierwszego LCS-a – USS Freedom – zwodowano 23 września 2006 r. w stoczni w Marinette w stanie Wisconsin. Okręt zaprojektowano wykorzystując w szerokim zakresie dostępne środki minimalizujące wartości wszelkich pól fizycznych. To ważne, szczególnie, że jednostka narażona jest nie tylko na wykrycie przez okręty i samoloty, ale z natury rzeczy będzie operować w zasięgu brzegowych stacji radiolokacyjnych i innych środków obserwacji technicznej, jak również zapalników min dennych i sonarów konwencjonalnych okrętów podwodnych. Dlatego zastosowano cały szereg okładzin i wytłumień akustycznych i termicznych, wyprodukowanych przez MAS Technologies. Freedom zbudowano w „klasycznym” układzie z pojedynczym kadłubem, co stanowi dość konserwatywne podejście w stosunku do trójkadłubowego rywala – USS Independence, budowanego przez zespół General Dynamics i Austal. 115-metrowy kadłub zbudowany jest ze stali. Ma małe zanurzenie, dużą dzielność morską, cechują go niski koszt produkcji oraz minimalne ryzyko konstrukcyjne, a także wyższa, niż w przypadku aluminium czy kompozytów, odporność na uszkodzenia mechaniczne i wybuchy podwodne. Główna wada tego materiału – sygnatura magnetyczna, została ograniczona dzięki zastosowaniu systemu demagnetyzacyjnego. Kształt podwodzia, podobny do litery „V”, zapewni również wysoką manewrowość przy dużych prędkościach. Wymagania US Navy w stosunku do prędkości są bardzo wysokie. Okręt bez ładunku użytecznego może rozwinąć ponad 50 w. Jest to ważne dla LCS-a, ponieważ szybka jednostka to oczywiście trudniejszy cel. W chwili obecnej to właśnie zespół napędowy, elektrownia okrętowa oraz systemy nawigacji i łączności, poddawane są rygorystycznym testom poprzedzającym odbiór okrętu przez flotę, co ma nastąpić w końcu tego roku.