Okręty projekcji siły i dowodzenia typu Mistral
Maciej Nałęcz
Okręty projekcji siły i dowodzenia
typu Mistral
18 kwietnia bieżącego roku ruszyła budowa trzeciego okrętu desantowego typu Mistral dla sił morskich Francji. W odróżnieniu od pierwszej pary rodem z dwóch stoczni, ten najnowszy, z przyczyn ekonomicznych zbuduje samodzielnie STX France Cruise w Saint-Nazaire. Kontrakt o wartości 420 mln euro jest jednym z przedsięwzięć antykryzysowych wspierających francuski przemysł okrętowy i zbrojeniowy.

Pod koniec ostatniej dekady ubiegłego wieku francuska doktryna działań amfibijnych zaczęła ewoluować, a jej ostatecznie przyjętą postać nazwano Concept National des Opérations Amphibies (CNOA), czyli narodową koncepcją operacji amfibijnych. W tym samym czasie francuski koncern stoczniowy realizujący zamówienia Marine Nationale – DCN (dziś DCNS) rozpoczął prace projektowe nad „wielozadaniowym okrętem interwencyjnym” (BIP – Bâtiment d’Intervention Polyvalent). Zamysłem zleceniodawców i projektantów było stworzenie jednostki nowoczesnej, zdolnej zastąpić będące w tym czasie w służbie jednostki typu Ouragan (druga to Orage). CNOA zakładała osiągnięcie zdolności prowadzenia ofensywnych działań amfibijnych, ewakuacji personelu wojskowego i cywilnego, projekcji siły i innych operacji desantowych. Doktryna narodowa miała przygotować odpowiednie jednostki francuskie do akcji sojuszniczych, zapewniając im interoperacyjność zgodnie z Europejską Inicjatywą Amfibijną z 5 grudnia 2000 roku i publikacją NATO ATP-8. Wspomniane dokumenty uwzględniały raczej priorytet działań powietrznych, natomiast CNOA podkreślała konieczność zwiększenia liczby pojazdów i miejsc zakwaterowania personelu, który byłby zdolny w liczbie maksymalnie 1400 osób oddziaływać przy pomocy 280 wozów i 30 śmigłowców przez 10 dni w pełni autonomicznie, nawet do 100 km w głąb wrogiego terytorium, dodajmy, w dowolnym regionie świata.
Pełna wersja artykułu w magazynie MSiO 11/2009