Nowe serbskie polowe systemy rakietowe

Miroslav Gyűrösi

Nowe serbskie polowe

systemy rakietowe

W ostatnich miesiącach kilkakrotnie prezentowaliśmy na łamach NTW najnowsze propozycje serbskiego przemysłu obronnego, który nie dość, że dysponuje dużym potencjałem, co owocuje m.in. bardzo szeroką ofertą, ale podejmuje także aktywne działania promocyjne na rynkach trzecich, efektem których coraz częściej są podpisane kontrakty. Jednym z obszarów aktywności serbskiego przedsiębiorstwa Jugoimport SDPR J.P., które porównać można – ze względu na cele swej działalności – z polskim Bumarem Sp. z o.o., są polowe systemy rakietowe. W tej kategorii sprzętu artyleryjskiego w ofercie pojawiły się niedawno systemy Oganj 2000 ER oraz Orkan CER.

Jugoimport, od kilku lat bardzo aktywny w kilku sferach technologii obronnych, zaoferował ostatnio potencjalnym klientom projekty dwóch nowych typów polowych systemów rakietowych. Wartą odnotowania cechą obu, mimochodem wykorzystujących w zakresie podwozi oraz systemów kierowania ogniem identyczne lub bardzo zbliżone rozwiązania, jest fakt ich powstania w oparciu o już istniejące technologie oraz doświadczenia zdobyte podczas konstruowania innych typów uzbrojenia. To zaś dla potencjalnych kontrahentów zagranicznych, którzy są w tym przypadku „grupą docelową“, oznacza wyraźną redukcję ryzyka technicznego oraz kosztów związanych z realizacją fazy badawczo-rozwojowej, wdrożeniem do produkcji seryjnej, a także eksploatacją tych dość złożonych systemów. Pierwszym elementem nowej artyleryjskiej oferty jest polowy system rakietowy Oganj 2000 ER, w którym wykorzystano zmodyfikowany zespół wyrzutni systemu Oganj-S kalibru 122 mm, zamontowany na cięższym, ale cechującym się większą nośnością, czteroosiowym podwoziu rosyjskiej ciężarówki terenowej Kamaz-63501 8x8. W przypadku drugiego systemu – Orkana CER – skonstruowana od podstaw wyrzutnia rakiet Orkan kalibru 262 mm także została umieszczona na takim podwoziu.

Polowy system rakietowy kalibru 122 mm Oganj 2000 ER Znany od kilkunastu lat - wprowadzony do uzbrojenia w 1980 r. jako M-77 - polowy system rakietowy Oganj-S wykorzystywał niekierowane pociski rakietowe kalibru 122 mm, wywodzące się w prostej linii z rodziny rakiet M-21 systemu Grad. Jednak sama wyrzutnia, pomimo wizualnego podobieństwa do BM-21, znacznie różni się od niej konstrukcyjnie – dysponuje jedynie 32 rurowymi prowadnicami (4 rzędy po 8 prowadnic), ale może prowadzić ogień nie tylko rakietami kalibru 122 mm, lecz także 128 mm. Taka wyrzutnia została zamontowana na trzyosiowym terenowym samochodzie ciężarowym FAP 2026 BDS/AV 6x6. Z myślą o tym systemie, a także wszystkich innych wykorzystujących rakiety do Grada, serbscy (czy też jeszcze jugosłowiańscy) konstruktorzy opracowali dwa zasadnicze typy niekierowanych pocisków rakietowych o zwiększonym zasięgu. Pierwszy to G-M (lub Grad-M), w którym dotychczasowy materiał pędny silnika rakietowego zastąpiono nowym, kompozytowym paliwem, drugi to G-2000 (lub Grad-2000), w którego silniku, oprócz nowego paliwa kompozytowego, zastosowano zaprojektowaną od nowa dyszę ulepszonej konstrukcji.

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 6/2009

Wróć