Nieustraszony Widhelm

 

 

8. Grupa Powietrzna lotniskowca Hornet została sformowana na początku października 1941 r., na dwa miesiące przed wybuchem wojny nad Pacyfikiem. W jej skład wchodziły cztery dywizjony: myśliwski VF-8, bombowy VB-8, zwiadowczy VS-8 i torpedowy VT-8, które powstały nieco wcześniej. W okresie szkolenia w składzie grupy powietrznej działał jeszcze dywizjon wielozadaniowy VJ-8. Dowódcą grupy został kmdr Stanhope C. Ring, który nie cieszył się wśród podwładnych najlepszą opinią. Początkowo jednostka otrzymała starszy sprzęt lotniczy w postaci bombowców nurkujących SBC-4, SBN-1, szkolnych SNJ-3, torpedowych TBD-1 i myśliwców F4F-3. Trening na pokładzie lotniskowca Hornet rozpoczęto w grudniu 1941 r. Wybuch wojny i konieczność jak najszybszego włączenia okrętu do walki nie sprzyjał dokładnemu przeszkoleniu jednostki. Piloci w trakcie pierwszego rejsu w Zatoce Meksykańskiej uczyli się startów i lądowań na pokładzie okrętu oraz nawigacji morskiej. I tu ujawniły się błędy, które miały kluczowe znaczenie w bitwie o Midway. Dowodzący grupą powietrzną kmdr Ring wyraźnie nie radził sobie z powierzoną funkcją. Jego błędne decyzje wywoływały niezadowolenie i nadszarpnęły autorytet. Podczas jednego z szkolnych lotów kmdr Ring nie mógł odnaleźć Horneta i prowadzenie formacji przejął kpt. William J. Widhelm, który nie miał problemów z wykonaniem zadania. Konflikty wewnątrz jednostki narastały, szczególnie pomiędzy kmdr. Ringiem a dowódcą VT-8 kmdr. ppor. Johnem Waldronem. 4 czerwca 1942 r. w trakcie bitwy o Midway wypowiedział on posłuszeństwo Ringowi, przyjmując wraz ze swym dywizjonem inny kurs niż cała jednostka. Okazało się, że miał rację i to on odszukał okręty przeciwnika. Pozostałe dywizjony kontynuowały lot pod przywództwem kmdr. Ringa, który został nazwany „lotem donikąd”. W ataku na japońską flotę wziął udział tylko dywizjon torpedowy Waldrona ponosząc ciężkie straty. Pozostali lotnicy 8. HAG po bezowocnych poszukiwaniach zawrócili. Błędy w nawigacji spowodowały, że duża część grupy była zmuszona wodować z braku paliwa. Tak więc, gdy grupy powietrzne Yorktowna i Enterprise święciły tryumfy, 8. HAG poniosła sromotną klęskę. W drugiej fazie bitwy lotnicy Horneta także się nie popisali. Bałagan i chaos panujące na pokładzie lotniskowca spowodowały, że grupa uderzeniowa wystartowała z opóźnieniem i tylko mogła oglądać płonący wrak lotniskowca Hiryu celnie ugodzony przez lotników z Enterprise. Atak przeprowadzony na krążowniki Chikuma i Tone zakończył się kolejną kompromitacją. Żadna z 14 zrzuconych bomb nie trafiła przeciwnika. Tak więc dla 8. HAG bitwa o Midway była jedną wielką klęską. Nie dziwi więc, że lotnicy z Horneta chcieli jak najszybciej osiągnąć sukces, który zatarłby dotychczasowe niepowodzenia.

 

Pełna wersja artykułu w magazynie TW Historia 6/2010