MILEX-2014


MIROSLAV GYŰRÖSI


 

 

 

 

MILEX-2014

 

 

 

Na siódmą edycję międzynarodowej wystawy uzbrojenia i techniki wojskowej MILEX, odbywającej się w stolicy Republiki Białorusi, Mińsku, przyszło nam czekać o rok dłużej, niż wynikało to z dotychczasowego kalendarza tego przedsięwzięcia. Problemy udało się jednak przezwyciężyć i nasi wschodni sąsiedzi pokazali w dniach 9–12 lipca br., że ich przemysł obronny zachował swój niemały potencjał, a w wielu sferach nawet rozszerzył swe kompetencje i śmiało wkracza w obszary zupełnie nowych dla siebie technologii.

 

 

Sama wystawa doskonale spełnia swe główne zadanie, a więc umożliwia zapoznanie potencjalnych kontrahentów z możliwościami białoruskich placówek badawczo-rozwojowych i ofertą producentów uzbrojenia oraz sprzętu dla wojska i sektora porządku publicznego. Pomimo tego, jej organizatorzy wydają się wciąż nie dostrzegać niektórych swych niedociągnięć, w tym tych sygnalizowanych od lat. Najpoważniejsze z nich, to fakt że MILEX nie odbywa się na terenie zamkniętego centrum wystawienniczego, do którego dostęp z definicji jest reglamentowany. Organizatorzy powinni zrozumieć, że targi muszą mieć profesjonalny charakter i zapewniać menadżerom lokalnego przemysłu oraz firm handlowych – w ciszy i spokoju – kontakty z potencjalnymi partnerami i klientami. Jednak tłumna obecność dzieci, młodzieży i wszelkiej maści „weteranów” (głównie na ekspozycji plenerowej, ale „przenikających” także do hali) zdecydowanie to komplikuje, a czasem wręcz uniemożliwia. Poza tym ogromne zainteresowanie ze strony postronnych zwiedzających zwiększa możliwość zaistnienia groźnych wypadków. To zaś tworzy typowy postsowiecki folklor, będący tu absolutnym standardem, szkoda tylko, że o wielu innych „tradycjach sprzed lat”, szczególnie tych wartych kultywowania i dziś, zapomniano bardzo szybko...


Jak już jednak wspomniano, o merytorycznej stronie wystawy można mówić w samych superlatywach. Białoruski przemysł obronny i jego zaplecze naukowe nadal są bardzo dobrze rozwinięte, nie brakuje tam zdolnych konstruktorów, mogących swobodnie rozwijać swe, czasem nieszablonowe, idee. Kontrakty eksportowe zawarte w ostatnich latach tylko to potwierdzają. Odwiedzający MILEX-2014 mieli możliwość podczas czterech dni trwania imprezy zapoznać się z wieloma ciekawymi egzemplarzami techniki, nowymi technologiami i ofertą usług. Wystawa miała formalnie międzynarodowy charakter, ale wystawcy z innych państw pozostawali w cieniu podmiotów z Białorusi i Rosji. W przedsięwzięciu, oprócz 82 wystawców lokalnych, wzięło udział 65 organizacji i firm zagranicznych, z czego aż 59 z Federacji Rosyjskiej, 1 z ChRL, 1 z Niemiec, 1 z Włoch i 3 z Ukrainy.


TECHNIKA LOTNICZA
Premiery można było dostrzec praktycznie w każdej sferze techniki i technologii wojskowych. Na ekspozycji plenerowej, poza „lasem” anten i dziesiątkami „specjalnych” pojazdów kołowych i gąsienicowych, stał także śmigłowiec transportowo- -bojowy Mi-8MSB-W (W – wojennyj), prezentowany przez Orszańskie Lotnicze Zakłady Remontowe. Modernizacja jest dziełem białoruskich konstruktorów, którzy zastosowali m.in. zmodernizowane silniki z ukraińskiej firmy Motor-Sicz z Zaporoża. Do tej chwili zakłady zmodernizowały do standardu Mi-8MSB trzy śmigłowce cywilne i dostarczyły je kontrahentom. Poza nowymi silnikami, wymieniono ok. 40% pokrycia, a także wzmocniono strukturę płatowca (m.in. dodano jedno nowe żebro). Zamontowano silniki TW3-117WMA SMB serii 4E, każdy o mocy 1110 kW/1510 KM. Całkowicie zmieniło się środowisko pracy załogi – zastosowano tablicę przyrządów w architekturze „glass cockpit” z czterema barwnymi wyświetlaczami ciekłokrystalicznymi MFD. Wojskowy Mi-8MSB-W to czwarty śmigłowiec zmodernizowany w Orszy, rozpoczęcie jego prób w locie zaplanowano na wrzesień br.

Mi-8SBM-W poza zadaniami transportowymi (do 22 żołnierzy), może uczestniczyć także w misjach wsparcia ogniowego oddziałów lądowych, czy ewakuacji medycznej. Proponowany zestaw uzbrojenia obejmuje: bomby klasyczne o wagomiarze 50–500 kg, zbiorniki z mieszaniną zapalającą, zasobniki z 23 mm działkami Gsz-23Ł, uniwersalne zasobniki strzeleckie GUW (różne kombinacje 7,62 mm karabinów maszynowych GszG, 12,7 mm JakB i 30 mm granatników automatycznych AG-18A), zasobniki 80 mm npr B8W-20-A, a także punkty mocowania 7,62 mm karabinów maszynowych PKM i RPK. Efektywne użycie uzbrojenia umożliwić mają celowniki PKW (działka, karabiny maszynowe, npr) i OKB-1R (bomby). Kabina załogi jest chroniona panelami kompozytowego pancerza.

 

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 8/2014

Wróć

Koszyk
Facebook
Twitter