Marynarka Wojenna RP w 2011 r.

Od dwóch lat Siły Zbrojne RP przechodzą kolejną poważną redukcję. Stan liczebny wojska ustalono na 100 tys. żołnierzy zawodowych (służba poborowa została zawieszona). Zgodnie z programami rozwoju SZ RP na lata 2007–2012 i 2009–2018, następują poważne zmiany organizacyjne praktycznie we wszystkich rodzajach SZ. Swą docelową strukturę SZ RP miały osiągnąć z końcem 2012 roku, ale ostatnio dużo zamierzeń zostało przyspieszonych i będą one sfinalizowane do końca bieżącego roku. Wiele działań oczywiście zostało już zrealizowanych. Z wytycznych do planowania budżetu MON na 2012 rok wynika, że MW ma przewidzieć środki na utrzymanie stanów liczebnych w wysokości 8038 żołnierzy zawodowych, 25 kandydatów na żołnierzy zawodowych, 840 żołnierzy NSR oraz 100 żołnierzy służby przygotowawczej. Dodatkowo w Akademii MW (będącej obecnie poza strukturą MW) mają zostać zabezpieczone środki na utrzymanie 191 żołnierzy zawodowych i 210 kandydatów na żołnierzy zawodowych.

Nowa struktura
Marynarka Wojenna poważnie zmieniła swoją strukturę z końcem 2010 r., a pozostałe zmiany mają nastąpić do końca bieżącego roku. Z dniem 31 grudnia 2010 roku uległy likwidacji: Dywizjon Okrętów Rakietowych i Dywizjon Okrętów Zwalczania Okrętów Podwodnych. Okręty wchodzące w ich skład zgrupowano w nowym Dywizjonie Okrętów Bojowych w Gdyni, podporządkowanemu dowódcy 3. Flotylli Okrętów (3. FO) w Gdyni. Flotylla ta została wzmocniona poprzez przejęcie w podległość 13. Dywizjonu Trałowców w Gdyni, co spowodowało z kolei osłabienie 8. Flotylli Obrony Wybrzeża (8. FOW) w Świnoujściu. Przeniesienie tego dywizjonu jest efektem przejścia obu związków taktycznych ze struktury rodzajowej (3. FO – uderzeniowa, a 8. FOW specjalistyczna – trałowa, minowa i transportowa) na strukturę terytorialną (3. FO – wybrzeże wschodnie, a 8. FOW – zachodnie). Skrócenie drogi” pomiędzy 13. Dywizjonem Trałowców a dowództwem nadrzędnego związku taktycznego w oczywisty sposób usprawni proces dowodzenia. Dużą nadzieją na wzmocnienie organizacyjne MW jest pomyślne przeprowadzenie w czerwcu tego roku ostatecznych prób poligonowych pocisku przeciwokrętowego NSM firmy Kongsberg. Próby seryjnych pocisków odbyły się na poligonie Point Mugu w Stanach Zjednoczonych i – według producenta rakiety – zakończyły się pełnym sukcesem. Po przekazaniu ostatecznych ich wyników stronie polskiej nie będzie już żadnych przeszkód na drodze do sformowania i skompletowania Nadbrzeżnego Dywizjonu Rakietowego w Siemirowicach (podległego 3. FO). Formalnie dywizjon ten, jako samodzielna jednostka, powstał już pod koniec 2010 roku z przekształcenia Grupy Organizacyjno-Przygotowawczej Nadbrzeżnego Dywizjonu Rakietowego.

W ślad za zmianami w Siłach Powietrznych, również Brygada Lotnictwa MW (BLMW) w Gdyni z końcem ubiegłego roku przeszła na strukturę baz lotnictwa morskiego (43. w Gdyni-Babich Dołach i 44. w Siemirowicach, z grupami lotniczymi w Siemirowicach i Darłowie). Nowe bazy powstały z połączenia rozformowanych trzech dotychczasowych eskadr lotniczych (28. w Gdyni-Babich Dołach, 29. w Darłowie i 30. w Siemirowicach) oraz przeformowanych dwóch baz lotniczych (43. i 44.). W ten sposób zakończył się w MW (tak jak w SP) eksperyment polegający na oddzieleniu części lotniczej od logistycznej i na powrót trafiły one pod wspólne dowództwo. Coraz słabsze lotnictwo MW rozlokowane jest na trzech lotniskach. Wszystkie statki powietrzne BLMW z łatwością zmieściłyby się tylko na jednym, ale za utrzymaniem wszystkich wyżej wymienionych przemawia ich lokalizacja. Lotnisko Gdynia- Babie Doły położone jest blisko zasadniczych sił (okrętowych i nadbrzeżnych) MW, Siemirowice mają mają doskonałą lokalizację i rozległe tereny (dogodne np. do bazowania dywizjonu rakiet NSM), a Darłowo znajduje się bardzo blisko morza na środkowym wybrzeżu, skąd szybko można prowadzić akcje ratownicze i zwalczania okrętów podwodnych. W najbliższych latach ma zostać zrealizowany ogólnowojskowy przetarg na dostawę 26 śmigłowców. Z pośród nich siedem ma trafić do BLMW (pozostałe trzy do SP, a 16 do WL). Marynarka Wojenna ma otrzymać trzy maszyny w wersji ratownictwa morskiego oraz cztery w odmianie do zwalczania okrętów podwodnych.