Integracja systemów teleinformatycznych...
Bartosz Biernacik
Integracja systemów teleinformatycznych służb
mundurowych – mrzonki czy realna możliwość
Artykuł jest głosem w dyskusji na temat możliwości integracji rozwiązań teleinformatycznych stosowanych w polskich służbach mundurowych, podległych Ministerstwu Obrony Narodowej, jak i Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, w jedną, wspólną platformę pozwalającą na ich współdziałanie w trakcie realizacji zadań związanych z zarządzaniem kryzysowym, na przykładzie rozwiązania bydgoskiej firmy Teldat i jej autorskiego rozwiązania – HMS Web Portal, wchodzącego w skład Sieciocentrycznej Platformy Teleinformatycznej Jaśmin. Są to również wnioski autora z sympozjum naukowego na temat: „Systemy Teleinformatyczne w Zarządzaniu Kryzysowym”, zorganizowanego przed kilkoma tygodniami przez Zakład Systemów Teleinformatycznych Instytutu Wojsk Lądowych Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Obrony Narodowej.

Rozwój informatyki, łączności, a wreszcie teleinformatyki, pozwala obecnie na realizację przedsięwzięć, które jeszcze niedawno wydawały się być fantastyką. Nowych, dotąd niespotykanych sposobów wykorzystania najnowszych rozwiązań teleinformatycznych można się doszukać w każdej dziedzinie naszego życia. Przykładów – od „inteligentnych” urządzeń (np. drukarek trójwymiarowych, telewizorów 3D z dostępem do Internetu, lodówek, które same zamawiają przez Internet brakujące produkty), czy całych systemów (np.: „inteligentnych domów”, systemów wspomagających podejmowanie decyzji itp.) – jest coraz więcej. W oczywisty sposób przekłada się to na zupełnie nową jakość w dziedzinie wzajemnego komunikowania się pomiędzy ludźmi. Większość z najnowszych rozwiązań teleinformatycznych zmierza do wspólnego mianownika – swobodnej wymiany informacji jako wartości najważniejszej, dla której wiele z tych rozwiązań powstało. Zapewnienie informacji aktualnej (prezentowanej we właściwy i wymagany w danej chwili sposób), w odpowiednim czasie i miejscu, bez zakłóceń, w sposób bezpieczny, jest proste tylko w teorii. Praktyka pokazuje, jak trudne jest to zadanie i jak niewiele rozwiązań oferowanych obecnie na rynku spełnia wszystkie (lub większość) wymagania stawiane przed tego typu rozwiązaniami. 11 stycznia 2012 roku w Akademii Obrony Narodowej odbyło się sympozjum naukowe „Systemy Teleinformatyczne w Zarządzaniu Kryzysowym”, zorganizowane przez Zakład Systemów Teleinformatycznych Instytutu Wojsk Lądowych. W jego trakcie poruszono wiele ciekawych tematów, których istotną częścią była integracja rozwiązań teleinformatycznych stosowanych w poszczególnych służbach mundurowych w jedną, spójną platformę, która umożliwiłaby wspólne działania Policji, Państwowej Straży Pożarnej, służb ratownictwa medycznego, Straży Granicznej i Wojska Polskiego do potrzeb zarządzania kryzysowego. Jest to szczególnie istotne w przededniu takiego wydarzenia, jakim będzie Euro 2012, impreza masowa o takiej skali po raz pierwszy organizowana w Polsce. Wśród omawianych na sympozjum rozwiązań należy wspomnieć o bardzo obiecującym narzędziu, które powstało w ubiegłym roku HMS (ang. Headquarters Management System) w odmianie Web Portalu, opartego na platformie Microsoft SharePoint.
HMS Web Portal — duże możliwości przy minimalnych wymaganiach
HMS Web Portal jest elementem Sieciocentrycznej Platformy Teleinformatycznej Jaśmin i stanowi jej kolejne już (w ciągu zaledwie dwóch lat, odkąd autor ma możliwość pracować z tym narzędziem) rozwinięcie. Zasadniczą zaletą tego rozwiązania jest możliwość integracji najróżniejszych systemów stosowanych przez różne służby mundurowe. Do korzystania z niego wymagana jest od użytkownika... tylko przeglądarka internetowa i dostęp do Internetu (lub innej sieci pozwalającej na transmisję danych). Ani system operacyjny, ani posiadany sprzęt nie stanowią żadnej bariery w jego wykorzystaniu. Jest to zatem doskonałe rozwiązanie, pozwalające na ograniczenie wymagań i kosztów dostosowania stanowisk pracy operatorów do pracy w systemie, a przy tym stwarzające możliwość ich pracy w różnych sytuacjach i przy wykorzystaniu różnych, często zgoła odmiennych środków technicznych (od PDA, przez smartfony, netbooki, notebooki, na komputerach stacjonarnych kończąc), przy wykorzystaniu różnych sposobów wymiany danych (radiowych lub przewodowych). Zastosowanie platformy SharePoint firmy Microsoft w rozwiązaniu HMS Web Portal pozwala na stworzenie poszczególnym operatorom możliwości dostępu do informacji niezbędnej do realizacji zadań wynikających z ich obowiązków, niezależnie od rodzaju służby, którą reprezentuje (wojsko, policja itp.). Jest to rozwiązanie znane już na świecie i zyskujące na popularności w Polsce (coraz więcej firm krajowych wykorzystuje tę platformę w swojej działalności, np. w SZ RP m.in. w sieci MIL-WAN, w AON w WZiD jako intranet).
Kluczowe funkcje platformy SharePoint to m.in.:
- ujednolicony dostęp do informacji (korzyść – usprawnienie współpracy i zwiększenie możliwości decyzyjnych zespołów roboczych);
- automatyczne powiadomienia (korzyść – powiadomienia automatycznie trafiają do użytkowników, informując ich o zmianach w wybranych przez nich i zdefiniowanych uprzednio stronach i dokumentach);
- personalizacja ustawień użytkownika (korzyść – dostosowany do potrzeb zakres przekazywanych informacji i sposób ich prezentacji, w ramach ograniczeń ustalonych przez IT, zwiększający wygodę i efektywność pracy);
- osobiste i publiczne widoki dokumentów, informacji i aplikacji (korzyść – zwiększenie użyteczności intranetu);
- integracja z aplikacjami Microsoft Office (korzyść – powszechne wykorzystanie rozwiązań MS Office pozwala na zwiększenie użyteczności intranetu);
- dostosowywanie funkcji intranetu z wykorzystaniem Web Parts bez konieczności programowania (korzyść – dzięki zastosowaniu Web Parts możliwe jest dostosowywanie – personalizacja ustawień SharePointa przez użytkownika bez znajomości technik programowania);
- integracja z wieloma bazami danych i aplikacjami, włączając w to aplikacje firm trzecich i systemy branżowe (korzyść – każda ze służb mundurowych może nadal korzystać ze stosowanych rozwiązań bez konieczności ponoszenia kosztów zakupów nowych systemów);
- dostarczanie treści i udostępnianie aplikacji z uwzględnieniem ról użytkowników, list dystrybucyjnych, hierarchii i innych kryteriów (korzyść – zapewnione jest bezpieczeństwo danych poprzez ustalenie zasad dostępu do nich już na poziomie platformy programowej).
Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 2/2012