IDEF-2013 cz. II


Miroslav Gyűrösi


 

 

 

 

IDEF-2013

 

 

cz. II

 

 

 

W pierwszej części relacji z wystawy IDEF w Stambule (NTW 6/2013) zapoznaliśmy Czytelników z najciekawszymi nowościami dla wojsk lądowych, oferowanymi przez przedsiębiorstwa z Turcji. Dynamicznie rozwijający się turecki przemysł obronny
intensyfikuje swą aktywność także w innych dziedzinach, oferując nie tylko dla wojsk lądowych, ale także dla innych rodzajów wojsk, służb i formacji ochrony porządku publicznego, wyroby wymagające osiągnięcia coraz wyższego poziomu zaawansowania technicznego i technologicznego.

 

 

Oczywiście, w ramach uzbrojenia dla wojsk lądowych turecka oferta obejmuje nie tylko wozy bojowe i pojazdy wojskowe, ale także systemy artyleryjskiego wsparcia ogniowego, w tym rakietowe, i inteligentne środki pola walki do niszczenia pojazdów opancerzonych i obiektów umocnionych.

 

Nowy polowy system rakietowy
W stoisku firmy Roketsan podczas stambulskiej wystawy można było znaleźć wiele premier i ciekawostek. We wnętrzu hali wystawiono tylko dwa polowe systemy rakietowe, ale w obu przypadkach prezentowane po raz pierwszy. Kombinowany polowy system rakietowy kalibru 107/122 mm miał co prawda swą premierę podczas salonu IDEX-2013 w Abu Zabi (patrz NTW 3/2013), ale w jednej z hal centrum wystawienniczego Tüyap po raz pierwszy zaprezentowano publicznie jego wariant na nośniku w postaci dwuosiowego samochodu ciężarowego BMC 235-16P 4x4 innego lokalnego producenta, firmy BMC Sanayi ve Ticaret A.Ş. z Izmiru.

Drugi system, oznaczony T-122/300 Multi Caliber and Multi Barrel Rocket Launching (MBRL), miał na wystawie IDEF swą światową premierę. Roketsan ujawnił pierwsze informacje na jego temat już zimą br., podczas wspomnianego IDEX-u, ale „w naturze" zapoznać się z nim można było po raz pierwszy w Stambule. Pomimo tego że na pierwszy rzut oka przypomina on znany od kilku lat system Kasirga kalibru 300 mm (notabene wystawiony przez Roketsana na IDEF-2013 na ekspozycji plenerowej), jest to zupełnie nowe rozwiązanie. W tym miejscu trzeba podkreślić, że w oznaczeniu żadnego z polowych systemów rakietowych używanych przez Siły Zbrojne Republiki Turcji nie pada określenie „kaliber 300 mm”, a system Kasirga określany jest jako system kalibru 302 mm, ponieważ choć korpus rakiety ma średnicę 300 mm, to po doliczeniu osłon przewodów na nim wynosi on 302 mm, stąd taka wartość występuje w tureckich dokumentach wojskowych.

Roketsan zainicjował proces rozwoju nowoczesnego polowego systemu rakietowego T-122/300 o dużej mobilności taktycznej w październiku 2010 r. Pod koniec 2012 r. zakończono jego próby kwalifikacyjne. Dziś producent promuje go jako system w pełni certyfikowany, który jest już w produkcji seryjnej na zlecenie pierwszego, na razie nieujawnionego, kontrahenta zagranicznego. Pierwsza faza realizacji tej umowy – dostawa pierwszej baterii – ma zostać zakończona jeszcze w bieżącym roku. Typowa struktura baterii T-122/300 obejmuje: wóz dowodzenia i kierowania ogniem C-122/300, sześć samobieżnych wyrzutni T-122/300, sześć pojazdów amunicyjnych L-122/300, wóz meteorologiczny M-122/300 oraz wóz warsztatowy R-122/300. System dowodzenia i kierowania ogniem może zostać zintegrowany z systemem automatyzacji dowodzenia wsparciem ogniowym, stanowiącym element zintegrowanego systemu dowodzenia wojskami wyższego szczebla. Z kolei z bazowym systemem na poziomie baterii można zintegrować artyleryjską stację radiolokacyjną czy system rozpoznania powietrznego oparty na aparatach bezzałogowych.

Konstruktorzy Roketsana z myślą o T-122/300 opracowali od podstaw: lawetę, uniwersalną ramę do montażu elementów systemu i wiele innych podsystemów (zespół prądotwórczy, zestaw części i narzędzi do realizacji podstawowych napraw i obsług itp.). Rama opiera się na czterech hydraulicznie opuszczanych podporach stabilizujących. Wspomniany kontrahent wyspecyfikował jako pojazd bazowy elementów systemu samochód ciężarowy rosyjskiej produkcji Kamaz-63502 8x8.

Jak wskazuje nazwa, T-122/300 dysponuje możliwością prowadzenia ognia tak rakietami kalibru 300 mm (302 mm), jak i 122 mm. Rakiety obu typów są transportowane w zamkniętych, izolowanych termicznie, kompozytowych kontenerach, co skraca czas przeładowania do minimum, a jednocześnie zapewnia maksymalną ochronę przed czynnikami atmosferycznymi. Na lawecie mocuje się dwa kontenery (zawsze z rakietami tego samego kalibru).

Kontener do rakiet 122 mm ma 20 prowadnic, a zatem wyrzutnia dysponuje 40 rakietami gotowymi do odpalenia. Standardowo wykorzystuje się niekierowane rakiety TR-122 i TRB-122. Dla obu producent deklaruje maksymalną donośność 36 km na poziomie morza i 40 km przy strzelaniu na wysokości 600 m n.p.m. Napęd rakiet stanowi silnik rakietowy na stałe paliwo kompozytowe, a ich masa wynosi 65,9 kg. Część bojowa ma masę 18,4 kg. W przypadku TR-122, wyposażonej w głowicę odłamkowo- burzącą z zapalnikiem uderzeniowym, promień skutecznego rażenia deklarowany jest na 20 m, zaś w przypadku TRB-122 z głowicą szrapnelową (elaborowaną stalowymi kulkami) z zapalnikiem pracującym w trybie zbliżeniowym lub uderzeniowym, ten parametr to 40 m. Laweta z kontenerami rakiet kalibru 122 mm ma kąt ostrzału w azymucie ±120°.

Kontener do rakiet 300 mm (302 mm) ma dwie prowadnice, a zatem na wyrzutni mogą być cztery gotowe do odpalenia rakiety. Rakiety TR-300 produkowane są aktualnie w dwóch bazowych odmianach. Pierwszą z nich jest TR-300E (Extended Range), drugą TR-300S (Short Range). Masa obu odmian jest taka sama i wynosi 590 kg, podobnie jak masa odłamkowo-burząco-szrapnelowej części bojowej – 150 kg. Detonacja części bojowej o wielozadaniowym działaniu zapewnia efektywny promień rażenia celów 70 m. Wybuch inicjowany jest przez zapalnik zbliżeniowy (tryb uderzeniowy jest rezerwowy). Rakieta TR-300E ma zasięg 105 km na poziomie morza i 120–125 km na wysokości 600 m n.p.m. Z kolei zasięg minimalny na poziomie morza to 65 km. Rakieta TR-300S, która de facto jest identyczna konstrukcyjnie, ale została wyposażona w obręcz hamującą, ma na poziomie morza maksymalny zasięg 60 km, a jej zasięg minimalny w analogicznych warunkach wynosi 40 km. Przy zamontowaniu na lawecie kontenerów z rakietami 300 mm dopuszczalny kąt ostrzału w azymucie wynosi jedynie ±20°.

 

 

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 07/2013

Wróć

Koszyk
Facebook
Twitter