Rozpoczęcie dostaw seryjnych systemów K300P Bastion-P

 


Miroslav Gyűrösi


 

 


Rozpoczęcie dostaw seryjnych

 

systemów K300P Bastion-P

 

 

Jednym z najciekawszych eksponatów wystawy uzbrojenia i sprzętu wojskowego, zorganizowanej na 174. poligonie WWS i PWO w Domanowie na Białorusi, podczas VIP-day na wspólnych rosyjsko-białoruskich ćwiczeniach Osien’-2008 (patrz NTW 11, 12/2008 i 1/2009), była samobieżna wyrzutnia, wchodząca w skład rakietowego systemu obrony wybrzeża K300P Bastion-P.
 
 

 

Prezentacja w Domanowie wyrzutni, oznaczonej indeksem producenta K340P (w całym artykule posługujemy się właśnie takimi oznaczeniami, indeksy GRAU nie są bowiem dotąd znane), systemu Bastion-P, była jej pierwszym publicznym pokazem. Dotąd jej finalna postać znana była z rysunków w reklamowej ulotce oraz modelu pojazdu, wystawionego przez białoruską firmę OOO Technosojuzprojekt na salonie IDEX’2007 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Rosyjskie zrzeszenie naukowo-produkcyjne NPO Maszinostrojenija, które jest integratorem całego systemu w programie Bastion-P, we współpracy ze swoimi rosyjskimi i białoruskimi kooperantami, rozpoczęło produkcję seryjną nadbrzeżnego przeciwokrętowego systemu rakietowego K300P Bastion-P oraz jego dostawy pierwszym zagranicznym kontrahentom w roku 2008. Ponieważ NPO Maszinostrojenija nie dysponuje licencją umożliwiającą bezpośredni eksport sprzętu specjalnego, cały kontrakt realizowany jest za pośrednictwem rosyjskiej centrali handlowej Rosoboroneksport, faktycznie będącej dziś jedynym oficjalnym eksporterem rosyjskiego uzbrojenia. Ani realizator kontraktu, ani integrator systemu dotąd oficjalnie nie ujawnili o jakiego kontrahenta chodzi. Uzbrojenie samobieżnego przeciwokrętowego systemu obrony wybrzeża PBRK (Podwiżnyj bieriegowoj rakietnyj komplieks) K300P Bastion-P stanowi zunifikowany, naddźwiękowy pocisk kierowany K310 Jachont, napędzany silnikiem strumieniowym i wyposażony w system samonaprowadzania na końcowym odcinku lotu. Przeznaczeniem systemu jest zwalczanie celów nawodnych różnych klas – od zespołów uderzeniowych, konwojów, zespołów desantowych, po pojedyncze jednostki pływające i stacjonarne cele naziemne. Bazowa struktura Bastiona-P obejmuje pociski Jachont w hermetycznych pojemnikach transportowo-startowych TPS (Transportno-puskowoj stakan), samobieżne wyrzutnie SPU (Samochodnaja puskowaja ustanowka), wóz dowodzenia bojowego MBU (Maszina bojewowo uprawlienija), aparaturę transmisji danych, służącą do wzajemnego połączenia bojowych komponentów systemu z nadrzędnymi strukturami dowodzenia i kierowania ogniem; wóz zabezpieczenia gotowości bojowej MOBD (Maszina obiespieczenija bojewowo dieżurstwa), pojazdy transportowo-załadowcze TZM (Transportno-zarjażajuszczaja maszina); zestaw środków obsługi technicznej KSTO (Komplieks sriedstw tiechniczeskowo obsłużiwanija) oraz zestaw pomocy szkoleniowych i treningowych UTS (Ucziebno-trenirowocznyje sriedstwa). Jak wspomniano, NPO Maszinostrojenija jest integratorem całego programu oraz twórcą pocisku rakietowego i wszystkich algorytmów pracy bojowej systemu. Pociski K310 Jachont produkowane są seryjnie przez PO Strieła z Orenburga. Z kolei białoruskie OOO Technosojuzprojekt, we współpracy z integratorem, opracowała i uruchomiła produkcję seryjną wyrzutni SPU oraz pojazdów TZM.

 

Pełna wersja artykułu w magazynie NTW 2/2009

Wróć

Koszyk
Facebook
Tweety uytkownika @NTWojskowa Twitter