Bushmaster – MRAP z Antypodów
Mateusz Jan Multarzyński
Bushmaster – MRAP z Antypodów
Od początku realizacji projektu zakładano, że nowy pojazd transportowy piechoty będzie opancerzony, zapewniając ochronę przed pociskami kalibru 7,62 mm i 5,56 mm, pożądana była także jego odporność na eksplozje min. PoOd początku realizacji projektu zakładano, że nowy pojazd transportowy piechoty będzie opancerzony, zapewniając ochronę przed pociskami kalibru 7,62 mm i 5,56 mm, pożądana była także jego odporność na eksplozje min. Powyższe założenia do programu Bushranger wynikały w dużej mierze z doświadczeń zdobytych przez Australijczyków podczas misji pokojowych w Wietnamie, Namibii, Kambodży, Somalii i Wschodnim Timorze. Nie bez znaczenia była również analiza działań na południu Afryki (Namibia, Mozambik) oraz konstrukcji specjalistycznych pojazdów minoodpornych powstałych w Republice Południowej Afryki. Trudno się zatem dziwić, że celem, jaki postawili przed projektem Bushranger australijscy decydenci wojskowi, było stworzenie minoodpornego, opancerzonego pojazdu patrolowego, dysponującego osiągami porównywalnymi z terenowymi samochodami ciężarowymi, równocześnie odpowiadającego poziomem osłony balistycznej i mobilnością taktyczną transporterom opancerzonym piechoty.
Cel: wysoka mobilność i ochrona
W 1995 roku, w ramach drugiej fazy projektu Bushranger, wytypowano trzy firmy, które miały zaprezentować w jego ramach swe prototypy:
- Australian Specialised Vehicle Systems (ASVS), które tworzyły: Australian National Industries oraz Reumech OMC of South Africa – pojazd Taipan, czyli Mamba Mk II (patrz NTW 7/2007);
- British Aerospace Australia (BAeA) – pojazd Foxhund, bazujący na wozie Short Brothers (Shorland) S600 Internal Security Vehicle;
- Perry Engineering we współpracy z Timoney Technology Ltd.–Bushmaster, w późniejszym okresie projekt został przejęty przez głównego kooperanta przemysłowego ADF – firmę Australian Defence Industries Ltd. (ADI) – obecnie Thales Australia.
Zarówno Taipan, jak i Foxhund bazowały na podzespołach ciężarówki Unimog, przy czym konstrukcja Shorlanda wykorzystywała kompletne podwozie U2150L, na którym osadzono opancerzone nadwozie. W wozie Reumecha, który miał kadłub typu monocoque, zamontowano jedynie elementy układu jezdnego i napędowego Unimoga. O ile Taipan/ Mamba Mk II był pojazdem minoodpornym, to za taki trudno uznać Foxhunda, który bardziej przypominał policyjną „pancerkę”. Wkrótce zresztą BAeA wycofał się, pozostawiając na „polu walki” ASVS oraz ADI, które miały dostarczyć swoje pojazdy do prób. Prace nad prototypem Busmastera rozpoczęły się w styczniu 1997 roku, a pierwszy jego prototyp został zbudowany we wrześniu tego roku. Testy obu pojazdów rozpoczęły się w połowie 1998 roku (Bushmastery dostarczono w lutym 1998 r.), a w ich wyniku, 10 marca 1999 roku, wybrano Bushmastera, w którym połączono wiele ciekawych rozwiązań, tworzących w sumie konstrukcję spełniającą oczekiwania ADF. Kluczem do sukcesu stały się trzy – idealnie wręcz dobrane – elementy: kadłub, zawieszenie oraz układ napędowy.