AW149 i co dalej? – Wizja polskiego lotnictwa śmigłowcowego według PZL-Świdnik

AW149 i co dalej? – Wizja polskiego lotnictwa śmigłowcowego według PZL-Świdnik

Tomasz Kwasek

 

Obecny etap realizacji umowy na dostawę śmigłowców AW149 przeznaczonych dla 25. Brygady Kawalerii Powietrznej to dobra okazja, aby zapoznać się z przewidywaniami co do roli i zadań tych maszyn, a także przyszłości całej floty śmigłowcowej Sił Zbrojnych RP z punktu widzenia dostawcy Perkozów, czyli zakładu PZL-Świdnik SA.

Kawaleryjski AW149 Perkoz

30 października ub. roku do Sił Zbrojnych RP trafiły dwa pierwsze nowe śmigłowce AW149 z partii 32 maszyn zamówionej w lipcu 2022 roku na podstawie umowy pomiędzy Ministerstwem Obrony Narodowej a PZL-Świdnik SA. Kolejny egzemplarz przekazano 15 grudnia.

Nowe wiropłaty przekazano do 7. Dywizjonu Lotniczego na lotnisku Nowy Glinnik – jednej z dwóch jednostek śmigłowcowych wchodzących w skład 25. Brygady Kawalerii Powietrznej. Wraz ze śmigłowcami zamówiono pakiet logistyczny, który obejmuje zapasy części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych oraz sprzęt naziemnej obsługi statków powietrznych, a także pakiet szkoleniowo–symulacyjny, który zawiera z kolei kompleksowe przeszkolenie pilotów i personelu naziemnej obsługi technicznej oraz dostawę zestawu symulatorów lotu i pozostałego sprzętu szkoleniowego. Warto podkreślić, że pierwsze przekazane śmigłowce są produkowane również przez polskich pracowników PZL-Świdnik, którzy przechodzą szkolenie prowadzone przez zakład Leonardo Helicopters w Varese–Venegono we Włoszech. Kolejne śmigłowce będą już dostarczane bezpośrednio z linii produkcyjnej w Świdniku. Dostawy mają być zrealizowane w latach 2023–2029, z możliwością przyśpieszenia niektórych transz przez PZL-Świdnik. Pod względem przemysłowym sam kontrakt oznacza dodatkowe miejsca pracy w tworzonej w Świdniku linii produkcyjnej AW149, a także polskich kooperantów zakładu.

Pierwsi polscy piloci wyszkoleni we Włoszech na tym typie wylatali na rzeczywistym śmigłowcu oraz w symulatorze lotu zaplanowaną liczbę godzin w ramach podstawowego pakietu szkoleniowego, realizując zadania w ramach załogi statku powietrznego: pierwszego pilota lub pilota–obserwatora. W październiku ub. roku szkolenie rozpoczęła druga grupa pilotów 25. BKPow. W kolejnym etapie 7. DLot powinien osiągnąć zdolność do realizacji procesu szkolenia pilotów w Polsce. Wymaga to ukończenia budowy bazy szkoleniowej, dostawy kolejnych śmigłowców (aby część maszyn można było wydzielić do zadań szkoleniowych) oraz symulatorów i sprzętu szkoleniowego oraz uzyskania przez pierwszych pilotów certyfikatów instruktorów.

Śmigłowiec jest przystosowany do transportu modułu bojowego kawalerii powietrznej. W podstawowej wersji zabiera dwóch strzelców pokładowych obsługujących mocowane w oknach kabiny karabiny maszynowe oraz 12 wyekwipowanych żołnierzy. Płatowiec ma kadłub wykonany w dużym stopniu z materiałów kompozytowych, wzmocnione podwozie oraz samouszczelniające się zbiorniki paliwa, a zasadnicze elementy konstrukcyjne – takie jak łopaty wirnika nośnego i przekładnia główna – są odporne na ostrzał z broni strzeleckiej. Napęd śmigłowca stanowią dwa silniki turbowałowe z cyfrowym elektronicznym systemem sterowania (Full Authority Digital Engine Control, FADEC). Zastosowano dwie niezależne instalacje elektryczne i hydrauliczne, a przedział napędowy ma system przeciwpożarowy. Wyposażenie awioniczne obejmuje automatyczny system sterowania lotem z autopilotem, cztery wyświetlacze wielofunkcyjne, cyfrową mapę terenu, system monitorowania stanu śmigłowca, rejestratory parametrów lotu i rozmów, wojskowe i cywilne układy nawigacji, transponder systemu identyfikacji oraz radiostacje lotnicze z modułem szyfrowania.

Nowoczesna awionika AW149 pozwala dwuosobowej załodze na przekierowanie większości uwagi (w maszynach poprzedniej generacji skupionej na kontroli paramentów pracy maszyny) na wykonanie zadania taktycznego, co oznacza zwiększenie świadomości sytuacyjnej i szybkości reakcji na zmieniające się warunki pola walki. Dostarczane śmigłowce są przystosowane do lotów w każdych warunkach pogodowych, w dzień i w nocy, także z użyciem gogli noktowizyjnych. Możliwe jest zamontowanie świateł widocznych w podczerwieni do lotów w szyku. Zasadniczym systemem obserwacyjnym jest wielofunkcyjna optoelektroniczna głowica obserwacyjno-celownicza, zapewniająca wielospektralne obrazowanie w wysokiej rozdzielczości, lokalizację celów i pozycjonowanie plamki podświetlania laserowego, co umożliwia użycie precyzyjnych środków bojowych.

Jeśli chodzi o uzbrojenie, to na dwóch wysięgnikach bocznych mogą być podwieszane zasobniki z niekierowanymi i kierowanymi pociskami rakietowymi. Polskie śmigłowce mają podwójne pylony HSRL (Hellfire Scalable Rail Launcher) dla pocisków kierowanych oraz siedmiorurowe wyrzutnie rakiet kal. 70 mm z modułem programowania dla pocisków kierowanych. Poza tym, obecnie śmigłowce są integrowane z zamówionymi przez Agencję Uzbrojenia cięższymi pociskami kierowanymi laserowo AGM-114R2 Hellfire II. Uzbrojenie strzeleckie obejmuje dwa karabiny maszynowe kal. 7,62 mm montowane w oknach bocznych i obsługiwane przez strzelców pokładowych. Polskie AW149 mają system samoobrony, na który składają się m.in. czujniki ostrzegające o opromieniowaniu laserowym (Laser Warning Receiver, LWR) i odpalonych pociskach rakietowych (Missile Warning Receiver, MWR). Specjalistyczne wyposażenie może obejmować m.in. reflektor-szperacz, wciągarkę i osprzęt do desantowania metodą szybkiej liny, konsolę operatorską systemu rozpoznania, dowodzenia i kierowania ogniem w kabinie ładunkowej wraz z łączem transmisji danych i obrazu oraz systemem śledzenia sił własnych, system łączności satelitarnej czy radar poszukiwawczy, a także system awaryjnego wodowania z nadmuchiwanymi pływakami.

Pełna wersja artykułu w magazynie Lotnictwo 1/2024

Wróć

Koszyk
Facebook
Tweety uytkownika @NTWojskowa Twitter