Druga „niewidzialna” korweta dla rosyjskiej floty

 

Soobrazitielnyj to tradycyjne imię (pol. – Bystry) dla rosyjskiego Wojenno-Morskowo Fłota. Wcześniej nosił ją duży okręt ZOP projektu 61, a przed nim legendarny niszczyciel projektu 7 z okresu II wojny światowej. Korwetę, oznaczoną numerem projektu 20380,o wyporności około 2000 t opracowało CMKB Ałmaz (generalny dyrektor A. W. Szlachtienko, główny konstruktor U. N. Iwanow). Wielozadaniowy okręt strefy morskiej typu Stierieguszczij przeznaczony jest do walki z celami nawodnymi, okrętami podwodnymi, zapewnienia osłony przeciwlotniczej, a także do wsparcia artyleryjskiego sił desantowych. Stępkę jednostki prototypowej położono w grudniu 2001 r., zwodowano ją w lutym 2008 r., a włączono w skład WMF w październiku 2008 r. W opracowaniu korwet uczestniczyło ponad 70 przedsiębiorstw naukowo-badawczych, projektowych i przemysłowych, w tym: Awrora, MNIIRE Altair, OAO Kołomienskij Zawod, CNII TS, Granit, Tułamaszzawod, CNII im. Kryłowa, CNII Pokryć i Wyrobów Gumowych i inne. Wyposażenie elektrotechniczne opracowała i dostarczyła spółka OAO Nowaja Era. Okręty łączą w sobie najnowsze osiągnięcia okrętownictwa. Ich kadłuby zbudowano ze stali, podczas gdy nadbudówki wykonano z tworzyw sztucznych. Kształt kadłuba i ścian łączącej się z nim nadbudówki odpowiada wymogom stealth. W połączeniu ze specjalnymi powłokami, wkomponowanym w kadłub lub odpowiednio osłoniętym uzbrojeniem rakietowym i antenami urządzeń elektronicznych, zastosowaniem materiałów o szczególnych własnościach mikrofalowych, a także lokalnych osłon kadłuba i wyposażenia wpływających na kształt górnej części okrętu, bardzo utrudnia on lokalizację za pomocą urządzeń radiolokacyjnych i termowizyjnych. Ponadto nowe obwody podwodzia pozwoliły obniżyć o około 25% opory ruchu przy prędkości maksymalnej, a tym samym zmniejszyć niezbędną moc siłowni. W trakcie budowy zastosowano rozwiązania obniżające generowanie hałasu, znane z konstrukcji okrętów podwodnych. Niski poziom szumów uzyskano m.in. przez użycie nowego typu armatury. Tak prototypowy Stierieguszczij, jak i seryjny Soobraziteilnyj wyposażone zostały w siłownię złożoną z dwóch głównych agregatów napędowych DDA 12000 o łącznej mocy 24 000 KM. W skład każdego z nich wchodzą dwa silniki wysokoprężne 26/26, wyprodukowane przez OAO Kołomienskij Zawod, oraz przekładnia redukcyjna RRD 12000 – dzieło OAO Zwiezda. Główna okrętowa sieć energetyczna dostarcza prąd o napięciu 380 V i częstotliwości 50 Hz, wytwarzany przez cztery agregaty spalinowo-elektryczne o mocy po 630 kW. Uzbrojenie korwety prototypowej tworzą: rakietowy system przeciwokrętowy Uran (2xIV wyrzutnie pojemnikowe 3S24, 8 pocisków 3M24), 100 mm armata A-190-01 (zapas 332 naboje), dwie 30 mm 6-lufowe armaty AK-630M (zapas 6000 nabojów), dwa14,5 mm wkm MTPU, rakietowo-artyleryjski system plot. Kortik (32 pociski 9M311, 3000 nabojów), przenośne  przeciwlotnicze zestawy rakietowe bliskiego zasięgu Igła (8 szt.), małogabarytowy system przeciwtorpedowy Pakiet-NK (2xIV wyrzutnie SM-588, osiem torped/rakietotorped), dwa granatniki przeciwdywersyjne DP-64 (zapas 240 granatów). Dzięki hangarowi jednostka jest przystosowana do bazowania śmigłowca ZOP Ka-27PŁ.